Türkiye’yi idare edenler halen okuma yazma seferberliği açıyor. Tabii ki 2018 yılında bile böyle kampanyalar açmak mecburiyetinde kalmak başlı başına bir derttir. Bununla birlikte okuma yazma bilenlerin sayısını arttırmak da yetmiyor. Bilhassa çocuklara ve gençlere kitap okuma alışkanlığının kazandırılması gerekir.

Ekonomi ve siyaset konularında paket açıklayan idarecilerimiz ‘kitap okumayı teşvik’ benzeri paketler de açıklamak mecburiyetindedir. Neyin nasıl yapılması gerektiği enine boyuna konuşulmalı ve tartışılmalıdır. Kitap okuma alışkanlığının kazandırılması en az yeni okul ve üniversiteler açılması kadar ve belki de daha önemlidir, iyidir, güzeldir, ihtiyaçtır.

Kitap okuma alışkanlığı kazandırmanın ilk adımı evde, ailede atılacağı gibi ikinci adımı da okullarımızda atılmalıdır. Her defasında tekrarlamak gerekir ki kitap okuyan talebe mutlak surette ‘pozitif desteği’ hak eder. Bu destek ve teşvik öyle cazip olmalı ki çocuklarımız “Ben sınıfın, okulun en çok kitap okuyan öğrencisiyim” diye övünebilsin.

Okullarımızda bu yöndeki teşvikin arzu edilen ölçüde yapılabildiğini söylemek kolay değil. Pek çok okulda aktif kütüphane olmaması başlı başına bir dert değil mi? Neyse ki son zamanlarda “z-Kütüphane”ler açılıyor. İçerisinde internet hizmeti olan, dijital kitap içerikleri ile (e-kitap, z-kitap) zenginleştirilmiş, öğrenciye dilediği zaman destek verecek kütüphaneler olarak tarif idilen “z-Kütüphane”lerin sayısı artıkça inşallah kitap dostu öğrencilerin sayısı da artmış olacak. Plana göre bu kütüplaneler okulların giriş katında açılacak ve öğrencilere zamandan bağımsız, akşam 20.00-21.00 saatlerine kadar hizmet verecek. Bu projenin ne ölçüde hayata geçebiceğini zamanla hep birlikte görmüş olacağız.

Diyarbakır’dan gelen bir haber bu noktada sevinmemize sebep oldu. Merkez Kayapınar ilçesindeki 52 okulda kurulan Z kütüphanesinin açılışı yapılmış. Vali Hasan Basri Güzeloğlu, kaymakamlık ve belediyenin, yüz binlerce kitabı öğrencilere sunduğunu ifade ederek, şöyle demiş: “52 kütüphaneyi okullarımızda hayata geçirmenin mutluluğunu yaşıyoruz. Tüm bu dönüşümlerin temel hedefi, çocuklarımızı, gençlerimizi okullarda mutlu etmek ve geleceğe hazırlamaktır. Eğitimde başarıyı sadece akademik başarı olarak değil, çocuklarımızın okulda mutlu olmasını sağlayacak, hayatın her alanında yetenekleri doğrultusunda iddialı kılacak bir perspektifte değerlendiriyoruz.” (AA, 29 Mart 2018)

Nasıl ki “Güneş giren eve doktor girmez” denilir, onun gibi okunması hayata tatbik edilmesi şartıyla kitap giren eve de kötülükler giremez. Kitap denince akla “Yaratan Rabbinin adıyla oku!” (Alak Suresi) emri de gelmeli. Asıl ‘kitap’ odur ve diğer kitaplar onun anlaşılması için olmalıdır.

Bu noktada Risale-i Nur eserlerinin de okunmasının önemli olduğunu hatırlamak icap eder. Risale-i Nur Külliyatını okuyanların kitap okuma alışkanlığı kazandığı ve düzenli kitap okuduğu bilinir. Ne kadar çok iyi kitap okuyabilirsek o kadar dertlerden, kederlerden, problemlerden uzaklaşabiliriz.

Gerçek zenginliğin kitap okumakta ve kütüphanelerde olduğunu ya da oralardan başladığını bilsek iyi olur.