Camiaya  mensup her Nur Talebesi bu şahs-ı manevinin  tabiî  bir azasıdır. Daire içinde iken bazı azalardan iman ve Kur’an hizmetinde kerametvarî bazı  muvaffakiyetler sudur edebilir. Bir buz parçası hükmündeki enaniyetini Şahs-ı Manevinin havuzunda eritmeyenler, bu işleri kendi şahsına hamlederler. Kendilerinde üstün bir kabiliyet, ilim ve kuvvet bulunduğunu vehmederler. Akıllarına sıkışmayan meselelerde Camiayı ve onun istişare neticesinde aldığı kararları tenkit etmeye başlarlar. Meşverete göre yayınlanan gazetenin manşet, haber ve makalelerini istişare meclisleri yerine, uluorta  yerlerde eleştirirler. İstekleri yerine getirilmeyince kıymetlerinin bilinmediği, orada kalmanın bir faydasının olmadığını düşünerek daireyi terk ederler  ve  muhalefet saffına geçerler.

ŞAHS-I MANEVÎDEN KOPANLAR

Geçmişte bu şekilde muhalefete savrulmuş, çok sayıda temayüz etmiş kişiler vardır. Bunlar daire içindeyken şahs-ı manevinin etkisiyle başarılı ve parlak hizmetlere imza atmışlardı. Bunlardan  bir kısmı yazar çizerdi. Camianın çok iyi bildiği, burada ismini vermek istemediğimiz yazar ve çizeler daire içindeyken ve gazetede yazı yazarken çok popüler idiler. Yazdıkları  makaleler ve yaptıkları  ilmî araştırmalar, Camianın sıcak ve samimi teveccühüne, dış dairede geniş bir çevrenin takdirine mazhar oluyordu. Yazıları ve kitapları yüz binler tarafından okunurdu. Yurt içinde ve dışında verdikleri seminer ve konferanslarda sevinç, coşku ve takdirle  alkışlanırlardı.

Sonra zındıka komitesi devreye girdi.  Şahs-ı Manevînin havuzunda erimesi gereken ve bir buz parçası olan enaniyetler, müşterek havuzda erimeyerek kabardı. Bunlar, Şahs-ı Manevînin emrinde ihlasla çalışacakları yerde, baş olma iddiasıyla ortaya atıldılar. İstekleri yerine gelmeyince, etkileyebildikleri kişileri  yanlarına alarak daireden ayrılıp gittiler. Kendileri olmadan  hizmetin  devam edemeyeceğini, gazetenin ayakta kalamayacağını zannediyorlardı. Sonra Allah’ın  yardımı, Üstad Hazrelerinin himmeti ve Şahs-ı Manevînin kerametiyle onların boşluğu dolduruldu. Hizmet kervanı tökezlemeden yoluna devam etti.

MUHALİFLERİN MUHALEFETİ 

Dairenin dışına savrulan muhalifler, orada gördükleri kabul ve teveccühü başka yerlerde görmek istediler, ama başarılı olmadılar. Bir kısmı Nur Mesleğinin zıddında hareket eden  dinî gruplara intisap etti.  Bir kısmı  kendi ismiyle  müsemma,  Risale-i Nur ölçüleriyle kabil-i  telif olmayan,  Üstattan başka mehdi arayışına girerek nevî şahsına münhasır   bir grup  oluşturdu. Diğer bir kısmı yıldızı sönerek  kendi kabuğuna  çekildi. Onların, bilerek veya bilmeyerek  bu hareketleri zındıka hesabına geçtiği kesindir.

Onlar kendilerini Nur Talebesi olarak kabul ediyorlar. Biz de onları kardeşlerimiz olarak biliyoruz. Ancak onlar, hizmette bize destek vermeleri gerekirken, bindiği dalı kesen  akıl almaz bir tavırla, Üstad ve Risale-i Nur’u medya dünyasında gündemde tutan, onları geniş çevrelere tanıtan  camiaya ve gazetesine kardeşlik hukuku ile kabili telif olmayan bir tarzda taarruz ediyorlar. Böyle yapmakla gıybet ve günahtan başka ellerine  ne  geçiyor? Ahirette bunun  hesabını nasıl verecekler?