Sayısı azımsanmayacak bir kitle, fikir ve haberleri gazeteden öğrenmeyi tercih etmektedir. Türkiye’de yaşanan imanî ve ahlâkî dejenerasyonun önemli bir sebebi; menfi yayın yapan tv ve gazetelerdir. Doğru İslâm’ı ve İslâm’a lâyık doğruluğu ve istikameti yayınla ortaya koyacak müstakim basına şiddetle ihtiyaç vardır. İşte Yeni Asya bu ihtiyaçtan doğmuştur.

BEDİÜZZAMAN VE GAZETE  

Üstad Bediüzzaman, tek parti dönemindeki Yeni Said hariç, Eski Said ve Üçüncü Said hayat devrelerinde, önemine  binaen gazete ile olan irtibatını hiç kesmediğini  görmekteyiz. Cumhuriyet öncesi Mutlâkiyet (padişahlık) ve meşrûtiyet dönemlerinde aktif bir okuyucu olmanın  ötesinde, o dönemin öne çıkan yüksek tirajlı gazetelerinde  makaleler yazarak fikir ve düşüncelerini kamuoyu ile paylaştığını görmekteyiz.1 Farklı fikirlere kapalı tek parti yönetiminde basına rejimin meddahlık rolü verildiği için O, gazeteden uzak durmuş Risale-i Nurlar’ı telif etmeye  odaklanmıştır.             

1950’lerde demokrasiye geçildiğinde gazete ile tekrar  ilgilendiği, iman ve Kur’ân hizmeti ile alâkalı neşriyatı, o günkü gazetelerden Zübeyir Gündüzalp’e okutarak takip ettiği; müsbet neşriyatı takdir ve tebrik, menfi neşriyata  lâhika mektupları yazarak cevap verdiği külliyatta  geçmektedir.2

Ahirzamanda örnek iman ve Kur’ân hizmeti yapan Risale-i Nur cereyanı da, iç ve dış kamuoyuna kendini tanıtacak, yapılan hücumları püskürtecek, haksız tenkitlere cevap verecek bir gazetesi olması mübrem bir ihtiyaçtır. Bu ihtiyacı imanî ferasetiyle keşfeden Üstad’ın “saff-ı evvel” talebelerinden merhum Zübeyir Gündüzalp, “Kardeşlerim! cemaat olarak, Risale-i Nur hakikatlerini neşredecek, düşünce birliğini temin edecek bir gazeteye ihtiyacımız var”3 diyerek 1970’te Yeni Asya’nın kuruluşuna öncülük etmiştir.

ZÜBEYİR GÜNDÜZALP: YENİ ASYA GÜNLÜK LÂHİKAMIZ

Zübeyir Ağabey kurulan Yeni Asya için, “Bu gazete bizim için adeta günlük bir lâhika mektubudur. Sadece Risale-i Nur’un imanî meselelerini okumak birlik ve beraberliğimizi yeteri kadar temin edemez. Üstadın siyasî ve sosyal olaylar ve yaşayış noktasındaki görüşlerinde, ölçülerinde de birleşmedikçe; onları Üstadın anladığı şekilde anlamadıkça birlik ve beraberliğimiz tam olmaz. Bunu da sağlayacak   günlük bir gazetedir”4 buyurmuştur.

Günümüzde Yeni Asya camiası’nın Umumî Meşveret Heyetinin kararları muvacehesinde ve onun gözetimi altında yayın yapan bir gazete olup, Risale-i Nur’un nâşir-i efkârıdır. Elhamdülillah kurulduğu günden bu yana 48 yıldır bu misyonunu hakkıyla yerine getirmektedir. Bu hakikat,  28 Şubat raporlarında “Yeni Asya Nurculuğu yaymaktadır” şeklinde tescil edilmiştir. Gazete sayfalarında Risale-i Nur ölçülerine aykırı yayınlanan en ufak bir cümle gösterilemez. 

YENİ ASYA HAKSIZ MUHALEFETE RAĞMEN YOLUNA DEVAM EDECEKTİR

Hal böyle iken ne yazık ki gazete muhalifi Nur grupları, dâvâlarına hizmet eden gazeteyi takdir ve tebcil edip, alıp okuyarak ona destek vermeleri gerekirken, ona olumsuz bir tavır takınmaktadırlar. Risalelerdeki ölçülere göre değil, yukarıdakilerin “Bu gazeteyi almayınız” talimatıyla hareket ederek onu görmezlikten gelmektedirler. Diğer bazıları da anlaşılmaz bir garazla, almak bir yana ona hücum etmekte, onun kapatılması için muktedirlere sinyal vermekte hatta ona darbe vurulması halinde buna sevinecekleri anlaşılmaktadır. Çok yazık. Bu kişiler ahirette bu tutumun hesabını nasıl ödeyecekler? 

Sözün özü: Yeni Asya bütün olumsuz şartlara ve muhaliflerinin hasmane tavırlarına rağmen önce Allah’ın yardımı, sonra Üstad’ın himmeti, Nur camiasının şahs-ı manevisinin kerameti ve okuyucularının maddî manevî destek ve katkısıyla Nurlar’a hizmet misyonunu, inşallah kıyamete kadar devam ettirecektir.

Dipnotlar:

1- Divan-ı Harbî Örfî Kitabı.

2- Emirdağ L.2 s. 364; Emirdağ L. 2, s. 513.

3- M. Kutlular, İşte Hayatım, YAN, s. 96.

4- A.g.e., YAN, s. 103.