Kimi yalakalıkta ileri gider, kimi meddahlıkta. Kimi tetikçilik yapmakta ileri gider, kimi militan gibi çalışmaktan lezzet alır.

Karakter bozulmuştur bir kere; aklı başkasının cebinde, iradesi başkasının elindedir artık. Menfaatperest “üst akıl” böylelerini istediği gibi kullanır.

Böyle maşa gibi kullanılan, piyasada mebzûl miktarda mal var, ne yazık ki…

*

Daha çok siyasette, ticarette, yahut zahirî diyanette şöhret kazanmış kimselerin kulu-kölesi olmaya namzet durumdaki zayıf karakterler, bir türlü insanın “eşref-i mahlukat” sûretinde yaratılmış olduğu sırra vakıf olamıyorlar. O büyük sırra vakıf olamadıkları için, kullanılmaya elverişli silik ve sıradan bir şahsiyet olmanın ötesine gidemiyorlar.

Bu tipler, esasen muharrik-i bizzat değiller ve olamıyorlar. Çünkü, muhakemeleri de zayıftır. Bu sebeple, toplumda şöhret kazanan, ya da itibarlı görünen bir başka şahsa bağlanmayı, onun gözüne girmeyi, onun yanında ve hatta çok yakınında görünmeyi, dahası, onun fedaisi pozlarına bürünmeyi en büyük marifet bilirler.

Bağlı göründükleri şahıs hayatta ve ayakta iken, bu yalaka tiplerin afra-tafrasından geçilmez olur. Ne var ki, bağlandıkları o şöhretşiâr şahıs herhangi bir sebeple ayağı tökezlediğinde, zayıf düştüğünde veya aynı camiada ondan daha güçlü-kuvvetli görünen bir başkası çıktığında, yalaka-tetikçiler hemen anında U dönüşü yapar veya tornistan olup başka adreslere doğru yol alırlar.

Tabiî, gittikleri yerlerde yine aynı mesleğe devam ederler. Zira, başka iş yapamazlar. Başka iş yapmaya huyları-mizaçları müsait değil. Olsa olsa, “tetikçilik” mağazasının önünde ayrıca bir de “meddahlık” tezgâhını açarlar.

*

Evet, tetikçilerin yapabildiği en iyi işlerden biri de yağcılık-yalakalık olduğundan, aynı zamanda sırnaşıktırlar. Adama sülük gibi yapışırlar.

Bu tipler, iki koldan çalışırlar: Meddahlık ve düşmanlık.

Bağlı göründükleri şahıs için habire meddahlık yaparlar. Meddahlar, mürit gibi bağlandıkları şahsa bağlanmayan aynı geminin diğer yolcularına karşı da amansız bir düşmanlık histerisi içine girerler. Zira, onlar için sadece dost ve düşman var. Yani, şahsın meddahı olmadın mı, kesin düşmansın.

Tabiî, seni düşman gören, hiç şüphe yok, sana düşman kesilir. Tetikçi fanatiklerin düşmanlığı ise, harbî kâfirin düşmanlığını dahi geride bıraktıracak kadar rahatsız-huzursuz edicidir.

Terazileri bozuk ve ayarsız olduğundan, ya HEP tartarlar, ya da HİÇ. Onların pazarında normal terazi, normal tartıya rastlayamazsınız.

*

Tetikçilik-yalakalık işinde çalışanlar, bazen eşek arılarına da benzerler. O tabiata bürünürler. Bal küpünün etrafında vızır vızır dönüp dururlar. Bala musallat olduklarında ise, normal arılara hayat hakkı tanımaz hale gelirler.

Dolayısıyla, bunların bir kısmı zeki de olsa, “fenâ zekiler” sınıfına dahil olurlar. Allah vergisi zekâyı bile, hasis menfaatleri için kullanırlar.

Zamanla, vicdanları nasırlaşmaya yüz tuttuğu için, yüzlerindeki haya ve utanma çizgileri de silinir, görünmez hale gelir. Bu sebeple, menfaatleri kesildiğinde rahatlıkla kulvar değiştirirler.

*

Velhâsıl, hemen her mesleğin sahtesi, çürüğü, yüz karası olan tipler vardır. İçinde yer edindikleri sanatı, mesleği, meşrebi kendi seviyeleri gibi aşağılara doğru çekerler. Mesleğin hakiki temsilcileri ise, onlardan yaka silker, bizâr olurlar.

İşte, bizim mesleğimiz olan gazetecilik-yazarlık mesleği de uzun süredir ve bilhassa siyasetin çokça irtifa kaybettiği zamandan beri, maalesef aynen öyle bir vaziyet-i acibe içinde düşe-kalka gidiyor. Allah encâmımızı hayra tebdil eylesin.