Şüphesiz her bayramın da herkes için farklı farklı anlamları vardır. Ancak şu iki bayram vardır ki; mü'minler için kurtuluşun birer simgesidir.

Enes ibni Malik Radiyallâhu Anh anlatıyor:

Cahiliye devrinde yılda iki gün vardı ki, halk o günlerde eğlenirdi. Resulullah (asm), Medine’ye gelince şöyle buyurdu: “Sizin de eğleneceğiniz iki gününüz var. Allah, Cahiliye devrindeki o günlerin yerine size daha hayırlısını verdi. Onlar Ramazan ve Kurban Bayramı günleridir.”

Mü'minlerin bayramı bu ikisidir. Esasında bayram olması mü'minlerin kurtuluşu olmasıdır. Yani dünyevî anlamından ziyade uhrevî bir anlam ihtiva etmesidir.

Bir rivayette Ramazan’ın yirmi yedinci gecesi olunca melekler dalgalanır ve Hak Teâlâ ertesi gün bayram yapacak olan meleklere şöyle seslenir: 

“Ey melekler topluluğu! İşini tam yapan işçinin ücreti nedir?”

Melekler: 

“Ücreti tam verilir” derler.

Bunun üzerine Allah Teâlâ: 

“Sizi şahit tutuyorum ki, onların hepsini bağışladım” buyurur. (et-Tergîb ve’t-Terhîb, 2:434)

İşte asıl bayram budur.