Evvelâ âyet ve hadislerin ışığında bakıldığında çocuğa bir şey öğretmek, bir huy ve alışkanlık kazandırmak daima kavl-i leyyin/yumuşak ve hoş sözden geçiyor.
Eğer bu hoş sözler, şefkat ve merhametle süslenirse çocuk terbiyesini tamamen kucaklayan bir düstur ve metod güzelliğini yakalamış oluruz.
Devamlı arzu ettiğimiz ve ısrarla çocuklarımızdan istediğimiz bir şey vardır; “Evlâdım sabırlı ol, çocuğum sabret…” vb. Gerçekten de çocuğa ilk öğretilecekler arasında sabırlı olması vardır… Ama nasıl sabırlı olacak?
Eğer çocuklarımızı çok sıkmamış , teenni/yavaş yavaş sözlerimize muhatap etmişsek ve bu ilk güzel adımla onlara birşeyler öğretmeye çalışmışsak büyük bir yolu katetmişiz demektir.
Bir bakıma çocuklarımız sabırlı olmayı eğer hoşgörülü olmaya muhatap olarak öğrenebilirlerse hem sözle hem de fiille iki şekilde eğitilmiş olurlar.
Çocuğun sabırlı olmayı öğrenmesi evvelâ kendi eğitimi ve öğreneceği konular hakkında faydalı olacaktır. İkinci olarak kendisi dışındakilerin kendisiyle alâkalı öğrenmesi lâzım gelen her şeyi bir fayda olarak elde edebilmesi noktasından faydalı olacaktır.
Genel itibariyle baktığımızda ise çocuğun hayatında lâzım olan ümit, aşk, şevk ve gayretin hemen hemen her zamanında ve kademesinde sabır lâzımdır. Adeta sabırlı olmak ve sabır ederek, sabrın gereklerini yaşayabilmek; sabır eden bir çocuğun dağları aşması gibi tabir edilebilir.
Sabır çocuklukta öğrenilmesi lâzım gelen her türlü bilgi, kural ve kaidelerin tam ve eksiksiz olarak öğrenilmesi ve yerine getirilmesinde çocuklara yardımcı olacaktır. Bu yardım eğer tam olarak elde edilebilir, yapılabilir ve yerine getirilebilinirse hem çocuk hoşgörülü, anlayışlı, mülâyemetli ve özverili olacaktır, hem de anne-babası, ailesi, arkadaşları, öğretmenleri ve yakın çevresi hoşgörülü ve anlayışlı olacaktır.
Çocuğun anne-baba ve aile fertlerine hoşgörüsü ölçüsü ise kardeşlerine ve yaşıtları olan çocuklara gösterdiği tepki ve alâka ile ölçülebilir. Çocuk severek ya sabırlıdır veya kızarak sabırsızdır. Bu ise müsbet ve menfi hoşgörü ve hoşgörüsüzlüğü bize ifade eder.
Bizim çocukla alâkalı her türlü hoşgörümüz ise çocuğun kat’î bir surette sabırlı, temkinli ve anlayışlı olmasını netice verecek ve sağlayacaktır. Bizim hoşgörü gayretlerimizle yapmaya çalıştığımız eğitim ve öğretim faaliyetlerimiz daima çocuklarımıza kuvvetli bir sabırı ve sabırlı olmayı öğretecektir.