Erken bahar erken bitti… Ve yaz mevsimini yaşamaya başladık… Kâinattaki bir değişiklik özellikle de dünyamızdaki mevsim değişiklikleri bizler için çok mesaj yüklü, çok haberleri veren birer haberci gibidir…
Bu dünya misafirhanesine ihsan ve ikram edilerek intihap edilip insan olarak gelen, gönderilen bizler her mevsimi ömrümüzün safhaları gibi yaşayabilmeliyiz…
Bu misafirhanede bir de omuzlarına Kur’ân, iman hizmeti ihsan ve ikram edilmişler olarak elbette bizlere daha bir mesuliyet ve daha fazla vazife Cenâb-ı Hak tarafından yüklenmiştir…
İman, Kur’ân hizmeti ertelemeyi hiç sevmez ve kabul etmez… Aynen şu dünya misafirhanesindeki mevsimler gibi… Yaz da kış; kış da yaz hiç görülmemiş ve görülmez de… Her mevsim faaliyet sahibinin koyduğu şartlar altında tahakkuk eder, yapılır ve sergilenir.
Bizler çocukluğumuzu, ihtiyarlığımızda yaşamayız… Yalnız ah keşke, ah keşke elimize geçseydiden başka bir müdahalemiz bile olamaz…
Ahir zamanda insanlığın başına açılmış olan ebedî bir saadeti kazanma veya kaybetmek dâvâsında; iman, Kur’ân ve İslâmiyet hizmetinde muhatap olup, huzura kabul edilmiş hizmet ehli kişiler olarak bizim yapacağımız en önemli ve en birinci vazife bu hizmet-i Kur’âniye ve imaniyeye lâyık olabilmek olmalıdır.
İman hizmetine lâyık olmanın yolu, başı, sonu Risale-i Nurları dikkatle, anlayarak ve sabırla devamla okumaktan geçer… Bunun başka bir tarzı, yolu ve yordamı yoktur…
Ne ömrümüzün fırsat mevsimlerini, ne de senenin mevsimlerini okuma ihsan ve ikramından kendimizi mahrum bırakmayalım…
Yazın bolluğu, bereketi, ihsan ve ikramları arasında muhakkak bir surette Risale-i Nur okumalarını baş tacı edelim ve bu konuda inatla gayrette bulunalım.