İtaatkârlık öğretilmelidir. Bebeklikten Allah’ın varlığı, birliği anlatılırken Allah’a itaati ihsas edici her türlü argüman kullanılmalı ve tecrübe metodlarına müracaat edilmelidir.

Çocukluğun orta yaşları kudsî değerlerin tanıtımı ve öğretilmesi, saygılı olunması; saygılı olunacak kişilerin bilinmesi  eğitilmelerinin tam zamanıdır. Beş, altı, yedi yaşları çocuklarımızın öğrendiklerini başkalarıyla paylaşma zamanlarıdır. İtaat, saygı, hürmet ve hizmet ise en iyi bu yaşlarda öğretilebilecek ve denenecektir.

Allah’a itaatı benimseyen bir çocuğa; anne, baba ve öğretmenlere, diğer eğitimcilere saygılı olmayı onlarla öğrenebildiklerini paylaşabilmeyi; vatanı, millî ve mukaddes bilgilerin önemli olduğu daha kolay öğretilir ve kavratılır. Hani elinden tutup götürdü cümlesinin açılımlarının tam zamanıdır.

Mukaddes bilinen her şeyin öğretilmesi, aile bağlarını ve beşerî her türlü ilişkiyi temelden etkileyeceği için çok önemlidir. Sevmeye, sevilmeye; saygılı olmaya ve saygı duyulmaya çocukluktan terbiye edilenler büyüdüklerinde her inançtan insanların kucaklayıcısı ve saygı duyan paylaşımcıları olurlar.

Anne-babasının ve öğretmenin sevildiğini, sayıldığını ve herkesin onlara makul fikirlerinden dolayı itaat ettiğini gören çocuk da; kendisinin sevilmesi, sayılması lâzım gelen birisi olması gerektiği kanaati uyanır ve eğitimi bu konularda almış olur.

Yaparak, öğrenme ve deneyerek tecrübe kazanma eğer çocuklukta çok fazla olursa; ileriki yaşlarda çocuğun itaatkârlığı ve saygılı oluşunda arızalar, aksaklıklar ve eksiklikler daha az olur.

Küçüklerden daima saygı ve itaat beklemek zorunda ve durumunda olduğunu zanneden bütün terbiye/eğitim faktörleri çocuğa gerçek manada itaat ve saygı eğitimini sevgi ile, saygı ile ve kavl-i leyyin ile öğretilmelidir.

Efendimiz buyuruyor ki: “Allah (cc), yaşından ötürü bir ihtiyara saygı gösteren gence yaşlılığında hizmet edecek kimseler gönderir…” Her itaat ve saygının  netice vereceği güzel meyveler muhakkak vardı. Yeter ki iyi niyetli ve güzel hareketlerin sahibi olmayı daima arzu edelim ve çocuklarımıza bunları öğretmeye, onları eğitmeye bakalım.

Çocuklarımızın hoşlandıkları veya hoşlanmadıkları isteklerine göre değil de; Allah’ın ve Resulünün, anne-babanın, öğretmenlerin ve iyi niyetli bütün eğitimcilerin arzuları, istekleri ve uygulamaları doğrultusunda çocuklarımıza severek, isteyerek ve neticede memnun olabilecekleri şekil ve tarzlarda; itaati, saygılı, tatlı ve yumuşak sözlülüğü benimsetmeli, anlatmalıyız ve öğretmeliyiz.