Risale-i Nur okumalarında esaslı bir düstur ve umde ise “11”, “111”, “1111” sırlarının unutulmaması ve bundan okumalarda faydalanılmasıdır. Okumalarda hem kendimizi hem de birlikte okuyabildiğimiz şahısları anlama ve izah noktasından geliştirecek ve genişletecek olan bu dayanışma, yardımlaşma ve omuz omuza vererek bir manevî kuvvetin ortaya çıkmasını sağlayabilmek de en az okumalar kadar önemlidir.

Risale-i Nur okumalarında seviyemiz, mevkimiz, durumumuz ne olursa olsun okuma ve anlama konularında daima kendimizi alıcı, okunan, anlatılanları öğrenici ve tatbik edice olarak görebilmekte konuları ve manaları kavrayabilmek noktasından ehemmiyet arz etmektedir…

Risale-i Nur okuma ve anlamalarında başkalarının anlama ve kavrama durumlarıyla kendimizi kıyaslamak veya fark atabilmek gibi bir derdimiz olmamalıdır. Zaten ihlâsın sırrının anlaşılmasıyla biliyoruz ki Risale-i Nur okumalarında esas maksad ve birinci gaye Allah rızası içerisinde hareket edebilmek ve bunu elde edebilmektir.

Risale-i Nur okumalarında ve anlamalarında başkalarının muvaffakiyetlerini görüp, onlardan yardım istemek ve onlarla birlikte Risale-i Nur okumalarına mütalâalı bir şekilde devam edebilmek de bir alicenaplıktır, bir olgunluk ve güzelliktir…

Risale-i Nur okumalarında kendimizce karşımıza çıkan, her zorluk, her zahmet, her sıkıntı muhakkak ki bir rahmetin, bir kolaylığın, bir anlamanın ve anlaşılmanın habercisidir. Unutmayalım ki “zahmetsiz rahmet“ olmaz ve her gecenin de bir sabahı muhakkak vardır…

Risale-i Nur okumalarında kendimize doğru olabilmek, anlayıp anlamadığımızı bilmek ve seviyemizi daima test ederek takip edebilmekte bizim Risale-i Nur okumalarımızın kalitesini, mükemmelliğini ve faydalarını arttıracaktır.