Önceden, şimdi ve sonra kâinatın en mühim, en önemli, en yüksek ve en âli gayesi, işi, faaliyeti ve çalışması imandır… İmanî meselelerdir… İmanî alâkadar konulardır… Bunlarla gerçekten ve ihlâslı olarak hizmet manasında bir ve beraber olanlar inşallah ümitsizliğe düşmezler…
Zaten kendi işiyle uğraşanlar, kendi uğraştığı işi asıl hedef ve gaye yapan insanlar başkalarının propagandaları ve fikirlerine, şüpehat ve baskılarına karşı daimî olarak mukavemet edebilirler… Her rüzgârda sallanıp, her saldırıda yıpranmazlar ve tavizkâr hareket etmezler…
Risale-i Nurları hakikatli bir tefsir olarak tanıyıp kabul edenler ve her halükârda okuyanlar hiçbir zaman hiçbir kuvvet karşısında yılmazlar, sarsılmazlar ve yıkılmazlar… Burada önemli olan Risale-i Nur’ların anlayarak ve devamlı bir şekilde ihlâsla ve yalnız hizmet maksadıyla okunmasıdır.
Eğer Risale-i Nur okumalarından bazı faideler, güzellikler, kalbe ve ruha rahatlık, vücuda sıhhati, rızka bereket gibi bizlere ikram ve ihsan ediliyorsa bu da aliyülâladır… Başgöz üzerine, alelre’sivelayn…
İstenmeden gelen faideler; ebedî bir âlemde, ebedî hayatı kurtarabilmek gibi istenen faideler yanında zikre bile gelmez… Bu zamanda bütün insanlığı maddî manevî içine düştükleri her türlü hastalıktan, belâdan, musîbetten, faidesizlik ve zarardan kurtarabilen Risale-i Nur okumaları; gerçekten bütün bir insanlık için ihtiyaçtır…
Huzur isteyen, saadet isteyen, rızkına bereket isteyen, aklına, kalbine ve ruhuna saadet isteyen; dünya ve ahiret işlerinde muvaffakiyet isteyen herkes bu zamanın iman hazinesi, Kur’ân güneşinin nurları Risale-i Nurlara sarılmalı ve okumalıdır…
Gaflet, atalet ve yeis, ümidsizlik bize yakışmaz. Bizler daima ümidle, aşkla, şevkle ve bitmeyecek bir gayret ve say ile daima Nurları okumalı, anlamalı ve Kur’ân, iman hizmetlerimize devam etmeliyiz.
Risale-i Nurları okuyarak, anlayarak hizmet etme gayreti ve çalışması içerisinde olamayanlar, kendilerine dünyevî ve malayani işler, hedefler ve faaliyetler bulma gayreti içerisinde olurlar… Önemli olan Risale-i Nur ile olan tanışıklığın yine Risale-i Nur yolunda hedeflerinde ve gayesinde kullanabilmesi dünyevî ve uhrevî her türlü faydalarına mazhar olunabilmesidir… Bu da ancak ümidle, aşkla, şevkle, gayretle çalışarak, okuyarak, anlayarak olabilir…