Bir İslam ülkesi olarak(!) helal dairede kazandığı parasını, helal dairede eğlence için harcayan bir insan gördüğümüzde o kişi hakkında haddimiz dışında yorumlar yapıyoruz. Ve üstüne bu kişi ülke ekonomisi hakkında olumsuz eleştirilerde bulunduğunda karşımızda düşman askeri varmışcasına saldırıya geçiyoruz. Ben de sizlere saldırıya geçmeden önce bir kaç soru sormak isterim. Önce bir düşünelim; bir insanın yeme, içme, barınma gibi genel ihtiyaçlarından başka ihtiyacı olamaz mı? Bir insanın kazancı doğrultusunda gayet bakımlı şık bir evde oturması, arabasının olması ve günümüz ihtiyaçları arasında yer alan teknolojik aletlere sahip olması şımarıklık mı? Yıl içerisinde nefsini şımartmadan bir yerlere tatile, kafa dinlemeye gitmesi abartı mı? Yıllardır tadını merak ettiği ama pahalılığından dolayı almak istemediği o tropikal meyveyi denemesi zenginlik göstergesi mi? Ve bunun gibi daha nice sorular...

Resulullah (sav), “Yarın ölecekmiş gibi ahirete, hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya çalış.” buyurdu. Ebu Hureyre’nin bildirdiğine göre Resulullah (sav), “Allah (cc) bir kula nimet verdiği zaman o nimetinin izlerini kulunun üzerinde görmek ister. Fakir gibi yaşayıp öyle görüneni sevmez” buyurdu.

Peki bu iki hadisi ele aldığımızda Cenab-ı Hak’ın bu dünya için çalıştığımızdan kazandığımız paranın israf olmayacak ve aynı zamanda maddi ibadetlerimizi yerine getirdiğimizde geriye kalanla(!) kendimize harcamamızda her hangi bir sıkıntı gözükmüyor. Bir insanın kendi çalışarak kazandığı parayı Cenab-ı Hakkın izni dairesinde harcaması emin olun çok insanca ve insanın ihtiyacı olan bir eylem.

Ve unutmayalım ki “YİYİNİZ, İÇİNİZ FAKAT İSRAF ETMEYİNİZ. ÇÜNKÜ ALLAH İSRAF EDENLERİ SEVMEZ.” (A’raf Suresi)

Anlatmak istediğim durumun mesajının gerekli yerlere ulaştığını temenni ediyorum. Daha umutlu, güzel günler görmek duası ile Allah’a emanet olun.