|
George W. Bush’un görev süresini tamamlamasına, maalesef, daha hayli zaman var. Fakat Bush ABD tarihine ülkenin gördüğü “en kötü başkan” olarak geçmeyi çoktan garantiledi.
Her iki defasında da şaibeli, yani hileli seçimlerle başkanlık koltuğunu işgal eden Bush, demokrasinin kalelerinden biri olan ABD’yi adım adım demokrasiden uzaklaştırıyor. Hıristiyan Siyonistler, silah ve petrol sanayileri gibi ABD’nin en gerici güçlerinin desteğinden yararlanan, İsrail lobisinin bir oyuncağı olan Bush ve kliğinin “terörle savaş” adı altında yürüttüğü, dünyayı ABD ve İsrail’in önceliklerine göre silah zoruyla yeniden şekillendirmeyi amaçlayan politikalar, yalnız dünyayı değil ABD’yi de felakete sürüklüyor.
Bir umut ışığı, bu durumun en iyi bilincinde olanların yine Amerikalılar oluşu. ABD’nin eski Ulusal Güvenlik Danışmanlarından, ünlü uluslararası ilişkiler profesörü Zbigniew Brzezinski’nin NPQ dergisinin editörü Nathan Gardels’e verdiği mülakatı (HuffingtonPost.com, 1 Ağustos 2006) okurken, bunu düşünmemek mümkün değil. Bakın Brzezinski, Ortadoğu’daki son gelişmelerle ilgili olarak neler söylüyor:
“İsrail’in de benzerlerine sahip olduğu neocon reçeteler, Amerika ve İsrail’i ölümcül sonuçlara doğru götürüyor. İzlenen politikaların Ortadoğu halklarının ezici çoğunluğunu ABD aleyhine çevirmesi kaçınılmaz. Irak’ın dersleri ortada. Eğer neocon politikalarda ısrar edilecek olursa, ABD bölgeden kovulacak ve bu İsrail için de sonun başlangıcı olacak…
“Yeni durum, İsrail - Filistin sorunu ile Irak ve İran sorunlarını birbirinden ayırmanın giderek zorlaşması. Ne ABD, ne de İsrail Ortadoğu’ya tektaraflı bir çözüm dayatma yeteneğine sahip. Buna inananlar kendi kendilerini aldatıyor. İsrail - Filistin sorununa çözüm ancak iki tarafın ılımlılarını destekleyen ciddi bir uluslararası girişimle mümkün olabilir...
“Irak Başbakanı Cevat El Maliki, Lübnan krizi yüzünden İsrail’i sert bir şekilde eleştirdiğinde, gelecekte olacakların bir işaretini veriyor. ABD işgalinin sonunda uyumlu, demokratik, istikrarlı, Amerikan yanlısı, İsrail aşığı bir Irak yaratacağı, giderek açığa çıkan bir efsane...
“İran’la nükleer sorun ciddi ise ve İran marjinal olarak Lübnan’a karışıyorsa da, gerçek şu ki İran, yakın bir tehdit arzetmiyor. Son tahlilde İran ciddi bir ülke; Irak değil. Varolmaya ve bir oyuncu olmaya devam edecektir. Ve uzun vadede İran, okuryazarlık oranı, yüksek öğrenimden yararlanma ve kadınların toplumdaki rolü gibi ölçülerle yapıcı bir iç evrim için gerekli bütün önşartlara sahiptir. Mollalar İran’ın geleceği değil geçmişidir. Ama İran’a değişim, onunla çatışma değil diyalog yoluyla gelecektir...
“Eğer doğru politikalar izlersek, belki olacakların en kötüsünü önleyebiliriz. Ama öyle yapmazsak, korkarım bölge infilak edecektir. Bu takdirde İsrail uzun vadede büyük bir tehlikeyle karşı karşıyadır.”
ABD’nin ve onun “kayıtsız şartsız” müttefiki İsrail’in aklı başında insanları Brzezinski’nin bu uyarılarını can kulağıyla dinlemeli.
İsrail hükümetinin izlediği “şiddet yoluyla çözüm” politikaları Yahudi diasporasını da derinden kaygılandırıyor. Bu kaygıyı dile getirenlerin biri de İngiliz Yahudilerinin önde gelen sözcülerinden, Haham Dr. David Goldberg:
“Filistin sorununun çözümü yakın olmadığı halde, Lübnan’da bir kargaşa yaratıp buna barış demek suretiyle İsrail, Hizbullah’ın davası için binlerce yeni militan edinmesini sağladı. İsrail’de askeri ve siyasi planlamadan sorumlu olanlar kendilerine, bu şekilde sağlanan güvenliğin daha ne kadar devam edebileceğini sormak durumunda. İsrail’in orantısız mukabelesi, Araplar arasında nefreti körüklemeye, dünya kamuoyunu yabancılaştırmaya ve hepsinden önemlisi diasporadaki, İsrail’in güven içinde yaşamasını isteyen ama Yahudi devletinin kendi adlarına yaptıklarını onaylamakta gittikçe daha büyük güçlük çeken, giderek artan sayıdaki Yahudi’nin eleştirilerine hedef olmaya değer miydi?” (Guardian, 9 Ağustos)
Zaman, 10.8.2006
| 
