‘Düşen’ veya ‘atılan’ diyorum, çünkü bu kelimeler çok farklı şeyleri ifade ediyor.

Yetkililer genellikle mermilerin ‘düştüğünü’ ifade etmeyi tercih ettiler, çünkü bu, Türkiye’ye bir saldırının olmadığı, başka yere atılırken ‘tesadüfen’ Kilis’’e düştükleri anlamına geliyordu. 

Hatta bir soru üzerine Kilis Valisi’nin “Mermiler havada kalacak değil ya, yerçekimi kuvveti olduğu için tabiî ki düşecekler” mealinde bir açıklama yaptığı iddia edildi. 

Fakat Türkiye’nin misilleme olarak Suriye topraklarındaki bazı hedefleri vurması, aslında bunun bir ‘saldırı’ olduğunu gösteriyordu.

Basın ve vatandaş zaten bu mermilerin düşmediklerini, özellikle atıldıklarını söylüyordu. 

Net bir resmî açıklama olmayınca da kimin neden Kilis’e ateş ettiğini net olarak anlayamadık.

Son roket mermisinin atıldığı günün ertesi günü Kilis’teydik. Kilis 7 Aralık Üniversitesi tarafından düzenlenen “Ortadoğu’daki Çatışmalar Bağlamında Göç Sorunu” konulu II. Uluslararası Ortadoğu Konferansı’na katıldık. 

Kongre, konusu ve yeri bakımından çok anlamlı olduğu gibi, çok başarılı bir organizasyondu. Çok verimli ve yararlı geçti. Bize aynı zamanda şehirde gözlem yapma fırsatı verdi.

Bu vesile ile serhad şehri Kilis’in gelişen ve başarılı işler yapan Üniversitesinin yetkililerini tebrik ediyorum. 

Gördüğümüz ve gezdiğimiz kadarıyla halk da, kamu görevlileri de işinde gücündeydi.

Genelde bir anormallik ve tedirginlik fark edilmiyordu. 

Ama atılan mermiler belki bir derece heyecan meydana getirmiş olabilir. 

Çünkü sonuçta Suriye sınırının sıfır noktasında bir şehirden bahsediyoruz. 

Hem de “kendi nüfusundan fazla Suriyeliyi barındıran şehir” olarak bilinen bir şehir… 

Belediye Başkanının bunun bir dünya rekoru olduğu ve bunun için kendilerine ödül verilmesini istemekte haklıdır bence.