İsraf oranlarını paylaşarak siyasi çalışmasına katık ediyorlar. Bu gidişle dünyada israf olimpiyat yarışmasını icat edeceğiz. Bunca suçlamadan sonra çoğu kimsenin de “hakikaten bu israfı yaptık, ayıp ettik. Artık tasarruf edelim” diye bir çalışması yok. Nasihat çok, uygulama yok. 

İsraf konusunda bile anlaşamıyor, tartışıyoruz. Sensin müsrif, hayır sensin! TDK sözlüğüne göre israfın tanımı; “Gereksiz yere para, zaman, emek vb.ni harcama, savurganlık” şeklinde yazıyor. Sanırım bu tanımda herkes mutabıktır ama şu “gereksiz” sözcüğü işi tartışmaya açıyor. Kimine göre gereksiz ve ihtiyaç fazlası olan harcamalar kimine göre “itibardan tasarruf olmaz” olarak yorumlanıyor. Birileri boğazda yalısının imar derdine düşerken birileri de evdeki aç boğazları doyurmak için iş veya ek iş peşinde koşuyor.

Eskilerden bir bey amca “Allah’ın verdiği nefesimizi boşa tüketmeyelim” diyerek boş laf edenleri uyarırdı. Şimdileri görse ne derdi acaba? Sosyal medya paylaşımlarını nefes sayarsak ne kadarı ihtiyaç fazlasıdır acaba? Sosyal medyada varlığı/israfı sergilemek için olan yarış bizi ne zaman utandıracak?

Saraydan birisi vatandaşa israf konusunda uyarılarda bulununca etkili olmuyor maalesef. Marketteki poşeti israf etmemeyi ücret tehdidi ile öğrenen vatandaş, saraylardaki çanta koleksiyonları olanların, eski hayatlarındaki mütevazı yaşantılarına ne zaman döneceklerini merak ediyor. İçleri kan ağlaya ağlaya lüks makam araçlarına binen yöneticiler seçim çalışmalarında son model, zırhlı araçlarına LPG taktırırlarsa şaşırmam. Sonuçta israf haram ama değil mi? İyi ki seçimler var, iyi ki demokrasi var! İktidarların israf tartışması sürerken devletimiz bol bol dağıtması gereken demokrasi, adalet, özgürlük konularında ise çok iyi tasarruf ediyor, gıdım gıdım veriyor.

Tabii israftan kaçınıp tasarruf edeyim derken de ölçülü olmak gerekiyor. Pazarlık görmeye günün sonlarına doğru gitmeyi alışkanlık edinen arkadaşı uyardım; “Pazara hep geç saatte gidiyorsun, kalanlar israf olmasın ve ucuz olsun diye ama sen iş güç sahibisin, bırak da fakir fukara alsın o saatte.” Arkadaş cevabı yapıştırdı; “Hayır merak etme, ben fakir fukaradan da sonra gidiyorum pazara!”

Pazarola, Bayram ola … Hayırlı bayramlar.