Darü’l-Hikmet-i İslâmiye azasından Bediüzzaman’ın da kurucuları arasında bulunduğu Yeşilay, 5 Mart 1920 tarihinde, İstanbul’da “Hilâl-i Ahdar” yani, “Yeşil Hilâl” adıyla kuruldu.
Kuruluşunun en önemli gayesi, insan sağlığı; yani halkın, özellikle gençlerin sigara, alkollü içki ve uyuşturucu gibi zararlı alışkanlıklara maruz kalmalarını engellemek, bunlara karşı korumaktır.
Sağlık, yalnız tıbbın adlandırdığı hastalıklardan mahfuz kalmaktan ibaret değil. En az, tıbbî hastalıklardan korunmak kadar, hatta daha da ileri seviyede olan, ruh sağlığının korunmasıdır. Hastalanan ruh, insanın dünyasını karartmaya yeter de artar bile.
Fiziken, bedenen sağlıklı gibi göründüğü halde, fikri zikri uyuşmuş, ne dünyası için, ne de ukbası için bir düşüncesi olmayan; böyle şeyleri düşünecek iradesi bile bulunmayan ayyaş, sarhoş; uyuşturucu bağımlısı bir kimseyi düşünün! “Nefesine kibrit çaksanız alevlenecek” derecede alkol almış bir insanın ne düşünme melekesi bulunur, ne de ruh sağlığı yerinde olur …
Psikopatların son kurbanlarından biri olan ve yüreğimizi dağlayan Özgecan kızımızın elim hâli ortada! Gözden kaçan bir diğer husus da bu insanların evinin barkının, çoluk çocuğunun ihmale uğraması, mağduriyet içinde bulunması; âdeta, sığınacak güvenli bir liman aramalarıdır.
Yeşilay, büyük bir sorumluluk bilinciyle ağır bir yükü omuzlamaktadır. Tam 95 yıldır, cansiperane, alkol ve uyuşturucu bağımlılığına karşı verdiği mücadeleye son zamanlarda bir de bonzai illeti eklendi.
Bütün bu olup bitenlerle mücadele, 1920’de, İngiliz işgal kuvvetlerinin bir devlet politikası ve projesi olarak gençlerimizi zehirlemek, kişiliklerini ahlâken deforme etmek maksadıyla İstanbul limanına getirdiği binlerce fıçı alkollü içkiyi gençlerimize bedava dağıtmalarının vahametini fark eden ve bunun sorumluluğunu ruhlarında hisseden bir grup Osmanlı münevveri tarafından başlatılmıştır. Devlet, bu felâketle mücadeleyi gündeminin ön sıralarına koyarak Yeşilay’ı desteklemeli; bütçesine maddî katkı sağlayarak, araç gereç, uzman kadro ve mekân tahsisinde bulunarak elini güçlendirmeli.
Fertler de, Yeşilay’ın kurtarmaya çalıştığı; kendisinin de toplum içinde omuz omuza olduğu; bir memleketi, bir mahalleyi, bir apartmanı, hatta bir haneyi paylaştığı pırıl pırıl gençlere Allah’ın “haram” emrini; alkolün, uyuşturucunun ilâç olmadığını anlatmalı; bilâkis, bunların insan sağlığına yerleştirilen dinamit olduğunu zihinlerine kazıyarak din, iman, Kur’ân hakikatleriyle gençleri manen teçhiz etmeli. Böylece, birçok hayatı yeşerten Yeşilay’la el ele, gönül gönüle olmalı.