Tebessümü, çiçeklerin, inşirahtır ruhlara

Fark edenler, hayret ile nazar eder onlara..

Yeryüzünü envaıyla, elvanıyla bezerler

Hafızada, suretleri, her mekânı gezerler..

Zarafetli menekşeler, ayaz demez, dayanır

Renklerinin cümbüşüyle cümle âlem boyanır..

Kar çiçeği bayram eder, arz-ı endam edince

Yüreğine bir kor düşer; kar yorganı gidince..

Boynu bükük lâle, dağda, hicranını serd eder

Meselinden, yıllar yılı, şairler hep bahseder..

İzdivaçlar, kelebekle, ilkbaharda yaşanır

Papatyanın açmasıyla körpe başlar taçlanır..

Raks ederken çiçek, böcek; leylak dalı çalışır

Bitmek bilmez bu âhenge, diğer dallar karışır..

Kıpkırmızı gelincikler, bir mevsimin alemi

Yüce Mevlâ’m, sanatıyla, tersim etmiş âlemi..

Güfte olmuş şarkılara, yaseminin mizacı

Herkes bunu bilmez amma; bazı derdin ilâcı..

Vecde gelmiş, sarıçiçek, Sübhanını zikreder

Sığmaz yere, “Hû” sesleri, arş-ı âlâ’ya gider..

Gonca vermiş gülü, düşün; yanağında, gülücük

İnşirahı yaprak, yaprak bir âlemdir, küçücük..

Duyacaktır kim dinlese kulak verip, yakından

Geldiğini, haber verir; Hakkın yüce katından..

Cumbalarda türlü, türlü boy gösteren çiçekler

Hasretiyle, sılasının, derinden ah çekerler..

O muhteşem kametiyle, bahçelerde, şakayık

Yer etmesi, gönüllere, malûm olan hakâyık..

Neşrettiği rayihaysa, meftununu mest eder

Hâl diliyle; “Yaradan’a, hamdüsenâ edin” der..

Orkide ki, süt beyazı; lâkin biraz üzülmüş

Açmaz oldu çoktan beri, ruh dünyası büzülmüş..

Hangisine el uzatsan, bin bir Esma, konuşur

Bakmaz isen, “harfî” ile gönül koyup, buruşur..

İşte, çiçek böyle bir şey; her hepsinde mânâ var

Bazısında, neş’e yüklü; kimisinde gizli zâr..

Yâ İlâhi! Bütün bunlar, Kudretindir, ebedî

Yazıp çizmek, masnûunu vasfedemez, edebî..

Çiçeklerin solmayanı, biliriz ki, Cinân’da

Dünyamızı, ukbamızı gülşen eyle, Yanında.