İslâm coğrafyasında “kullanma miâdı” dolan işbirlikçi diktatörlerin “yenileri”yle değiştirildiği “Arap baharı”nda, Kuzey Afrika’dan Ortadoğu’ya ateşlenen fitneyle “Husilerin / “Şiî Ensarullah Hareketi”nin Eylül 2014’te yaptığı darbeyle “Amerikan kuklası” Cumhurbaşkanı Hadi’nin alaşağı edilip başkent Sana, Hudeyde Limanı ve bazı bölgelerin ele geçirilmesi sonucu alevlenen iç savaşta “hedef ülke” Yemen, itildiği dehşetli halle kan kaybediyor. 

Özellikle Mart 2015’ten beri ABD ve küresel işgalcilerin lojistik katkısıyla Birleşik Arap Emirlikleri ve bazı Körfez ülkelerinin desteğiyle Suudi Arabistan öncülüğündeki “savaş koalisyonu”nun savaş uçakları ve gemileriyle bombaladığı ülkede tam bir kargaşa hâkim.

En son Yemen ordusu ile Husiler’in çatışmayı bırakıp insanî krizi sona erdirmeleri için BM gözetiminde yapılan Cenevre’deki istişare toplantılarının da başarısızlıkla sonuçlanmasıyla vahamet daha da tırmanmış. “Gül-ü çemen diyarı” kan ve gözyaşına boğulmuş…  

BU İÇ SAVAŞ “ACEP NEDENDİR?!”

Hâlen Libya’da olduğu gibi, kabile ve mezhep çekişmeleriyle, “iktidar savaşları”yla çökertilen ülkede son yüzyılın en büyük insanî felâketi hüküm sürüyor. Çatışmalar arasında zâlimlerin zulmüne mâruz kalan yüz binlerce çocuk ve mâsum sivil halk açlık ve salgın hastalıklardan can veriyor. 

Zengin komşu Körfez ülkelerinin gözü önünde nice âlim ve yiğit insanların yurdu Uveys el- Karani`nin mazlum memleketi Yemen ifnâ ediliyor. BM raporlarına göre saldırılarla meydana gelen gıda krizi ile hâlen 14 milyon insan açlıkla karşı karşıya. 22 milyon Yemenli yardıma muhtaç. 

Ve en acıklısı, Yemen’den yükselen feryad-ü figâna İslâm âlemi hâlâ bigâne, yükselen çığlıkları “duymazlıktan” geliyor. Birinci Cihan Harbinde Anadolu’nun birçok âile ocağından nice vatan evlâdının gidip dönmediği, uğrunda ağıtlar yakılan tam dört yüz yıl Osmanlı’nın kadim vilâyeti Yemen, İslâm dünyasınca âdeta unutulmaya terk edilmiş. İslâm âlemi, Yemen’in ve mazlum insanların halini ancak BM raporlarından okuyup öğrenebiliyor. 

ABD ve emperyal ortaklarının “yerli işbirlikçiler”le Kızıldeniz-Umman denizi ile Aden Körfezi stratejik alanındaki Yemen’de, çatışmalarla, suikastlarla, her defasında onlarca Müslümanın katledilip yüzlercesinin yaralandığı cami bombalamaları ve intihar saldırılarıyla, “Büyük Ortadoğu projesi (BOP)” kapsamında Pentagon’da çizilen Müslüman bölge ülkeleri iç savaş kargaşasına sürüklenmek isteniyor.

Bu vartada, mezhebî ve etnik tefrikalarla bölüp parçalama “menhus plânı”na ortam oluşturuluyor. “Ecnebilerin parmak karıştırmalarına zemin hazırlanıyor.” Körfez’den Önasya ve Orta Asya’ya “Şiî bloku” ile “Sünnî kuşağı”nı karşılıklı tahrikle, İran ve Suudî Arabistan ekseninde uzun yıllar sürecek kanlı mezhep savaşı tuzağına düşülmemeli.

İslâm âlemi, küresel hegemonya ve jeopolitik çıkarları uğruna taşeron örgütlerle bölgesel savaşları kışkırtan, ifsad şebekeleri güdümündeki uluslararası silâh şirketlerinin yüz milyarlarca dolarlık silâh satışı uğruna Müslümanları birbirine kırdıran emperyal mihrakların oyunlarına gelmemeli.

“EHL-İ İSLÂM AŞİRETİ” ŞUURUYLA…

Suudi Arabistan’a yaptığı silâh satışını askıya alan Danimarka gibi ülkelerin Yemen’deki iç savaşın yol açtığı insani krize dikkat çektiği süreçte, Müslüman bölge ülkeleri, bölgeyi maddî ve mânevî belâlara duçar eden, asimetrik tahrikle Şiî grupları daha da radikalleştiren “mezhep çatışması” tefrika tuzağına karşı müteyakkız olmalı.

Ve Bediüzzaman’ın geçen asrın başlarında Şam Emeviye Camiinde irâd ettiği hutbede, “Umum ehl-i İslâm bir tek aşiret hükmüne geçiyor. Aşîretin efrâdı gibi, İslâm tâifeleri de, birbirine uhuvvet-i İslâmiye (İslâm kardeşliği) ile mürtebit (bağlı) ve alâkadar olur. Birbirine mânen, lüzum olsa maddeten yardım eder. Gûyâ bütün İslâm tâifeleri bir silsile-i nûrâniye ile birbirine bağlıdır” hakikati ve şuuruyla İslâm ülkeleri Yemen’deki fitne ateşini söndürmeye çalışmalı… (Hutbe-i Şâmiye, 59-60)