İlginç olan “darbe söylentisi” goygoyculuğunun millet nezdinde tutmamasının ardından bu kez İzmir’de bazı camilerde kimliği belirsiz kişilerce merkezi ezan sistemine girilerek minarelerin hoparlörlerinde şarkı çalınmasının bütün açıklamalara ve kınamalara rağmen ısrarla siyasi rakiplerinin, özellikle ağır tahkirler savrularak ana muhalefetin üzerine atılması oyunu oynanıyor. 

Anamuhalefet lideri, belediye başkanları ve sözcülerinin şiddetle kınamalarına, Savcılığa suç duyurusunda bulunarak provokasyona dikkat çekip faillerin bulunması çağrı ve taleplerine, “ibadet yerleri kutsalımızdır” beyanlarına, “en hafif deyimiyle alçaklıktır!” diye lânetlemelerine rağmen Cumhurbaşkanı’nın “Bunların hayallerinde cami minarelerinde ezan dışında başka bir ses duymak vardır” çıkışıyla “muhalefetin yerel yöneticilerinin camilerin hoparlörüne sızan alçakların saygısızca yayınlar yapma rezilliğini zevkten dört köşe aktardıkları”nı ileri sürmesinin akabinde “iktidara ilişik medya” aynı minvalde salvolarını sürdürdüler.

CAMİ ÜZERİNDEN VAHİM SİYASİ KOMPLO!

Bu arada konunun uzmanlarının eskiyen teknolojinin müdahaleye açık olduğunu, bunun önleminin alınması ve her ezanda şifre değiştirilmesi gerektiğini belirtmelerine mukabil, muhalefeti hedef alan propaganda çarpıklığına başvuruluyor. 

Belli ki tam da salgınla ortaya çıkan maddi ve mânevi yıkıma karşı milletin birlik ve beraberliğine ihtiyaç olduğu süreçte, yine basit politik hesaplar uğruna Ramazan ve Bayram gününde dini hassasiyetlerin kaşınmasıyla toplumun bir kesimi “cami karşıtı” olarak lanse edilmeye çalışılıyor. 

Siyasi kumpaslar uğruna, fâillerin bulunmamasından birinci derecede sorumlu olan iktidarın başının, hiçbir delile dayanmadan haksız yere bir siyasal partiyi suçlaması garabeti sergileniyor.   

Gerçek şu ki AKP iktidarındaki seçim ve referandum süreçlerinde, camilerde seçim propagandası garabetleri yoğunlaştırıldı. Camilerde, vaaz ve hutbelerde iktidar partisinin propagandası yapıldı. Cami meşrutalarında siyasi toplantılarla iktidar partisi adayları tanıtıldı.

Önemli bir kısmı dinî açıdan fevkalâde mahzurlu “meleği şeytan, şeytanı melek” gösteren vahim çarpıtmalarda bulunuldu. Politikacılar ipe sapa gelmez benzetmeler yapıldı. 

Cami avlularında “Tayyibim” başlıklı ilâhi broşörü dağıtıldı. İktidar partisinin genel başkanı olarak seçim çalışmaları için gittiği ilde camiye girişinde Cuma vaazını kesen imam, “Cumhurbaşkanımız camiimize teşrif etmiştir, dua ve hürmet ediyoruz” diye medhiyeler dizdi. (gazeteler, 26.1.19; 5.2.19;16.2.19)

Siyaset içerikli vaaz ve hutbelerde, hatta duâda bile âdeta parti toplantısıymış gibi iktidar övülerek muhalefete hakaretler savruldu. Camiye giden farklı siyasi kanaatteki Müslümanlar rencide edildi. 

Dini istismar ve istimal öyle bir raddeye vardırıldı ki ağır tahriklere tepkiyle bazı cemaat fertleri Cumayı ve camiyi terk etmek durumunda kaldılar! 

“DİNİ İSTİMAL STRATEJİSİ”

Özetle, daha önce cami minaresinden AKP’nin seçim müziği olan “dombra” çalınmasına sesi çıkmayan, hesâbını sormayan siyasi iktidar ve “yandaş medya”, bu kez “minareden marş ve şarkı” fitnesiyle basit politik hesaplar uğruna toplumi yine “nefret dili”yle “düşmanlaştırıyor.”

Toplumu felç edip sosyal patlama raddesine getiren mânevî ve ahlâkî çöküntü felâketine mânevî tedbirler almak yerine, yine camiler üzerinden siyasî polemiklere dinin siyasi propagandada istismarına tevessül ediliyor. 

“Siyasetçilik taraftarlığıyla umûmun mâl-i mukaddesi dini, inhisar zihniyetiyle kendi meslektaşlarına (siyasetdaşlarına) daha ziyade has göstermekle, kavi (kuvvetli) bir ekseriyette dine aleyhtarlık meyli uyandırmakla (dini) nazardan düşürüyor.” (Sünûhat, 65-67)

Ağır vebali hiç düşünülmeden veya hırs uğruna bile bile, göre göre...