Son zamanlarda Karadağ ile sınır problemi yaşayan Kosova Cumhuriyeti, Yugoslavya’nın dağılması üzerine 1990’ da bağımsızlığını ilân etti.
Sırp birliklerinin, Bosna’nın ardından Kosova’ya da saldırıp katliâma girişmesi üzerine, ABD Başkanı Bill Clinton NATO’yu harekete geçirdi.
NATO gücü, 24 Mart 1999’da Sırpların karargâhı ile silâh ve mühimmat depoları üzerine yönelik çok etkili bir hava harekâtı başlattı. Durumun bu kez Bosna’dan daha ciddî olduğunu anlayan katil Sırp sırtlanları, kuyruğunu kısarak Kosovalılara karşı uyguladıkları vahşiyane saldırılara son verdiler.
Şimdi, bu önemli gelişmeleri biraz daha yakından takip edelim.
NATO müdahalesi, nihayet...
Kendilerini dağılan Yugoslavya’nın aslî varisi olarak Sırpların, Müslüman Boşnaklara karşı yapmış olduğu dehşetli katliâmların acısı bütün sıcaklığıyla ortada dururken, bu kez Müslüman Kosovalılara yönelik şiddetli bir katliâm harekâtına başlattı.
Saldırıların ikazlara rağmen devam etmesi üzerine, ABD’nin Demokrat Başkanı Bill Clinton, Sırp saldırılarının durdurulması gerektiğini açıkladı. Clinton’ın tam bir kararlılık içinde saldırıları durdurma meselesi ile ilgilenmesi, hatta bu işe öncülük etmesi sonucu harekete geçen NATO gücü, Sırpların silâh ve mühimmat üslerine karşı 24 Mart 1999 günü şiddetli bir hava harekâtına girişti.
Bu kararlı ve şiddetli çıkışla derhal anlaşıldı ki, azgınlaşmış Sırplar ancak bu dilden anlayabiliyormuş.
Esasen, Bosna-Hersek’teki savaş durumu da bu şekilde son bulmuştu: Sırplar, kendilerinden üstün bir kuvvetle karşılaştıkları anda, hemen yelkenleri indirip geri çekilmeye koyuldular.
Ama, buna rağmen, Sırplar yine de sinmiş değil. İlk fırsatta aynı tür saldırılarda bulunacaklarına kesin gözle bakılıyor. Nitekim, bugünkü nüfusu iki buçuk milyon civarında olan Kosovalılar, hâlâ Sırpların tehdidi altında bulunuyor.
Bereket ki, Kosova halkı uzun süredir NATO askerî gücünün koruması altında. Aksi halde, Balkanlarda yeni bir katliâm harekâtının yaşanması kuvvetli ihtimal dahilinde. Dolayısıyla, tehlike bütünüyle bertaraf oluncaya kadar, bu koruma şemsiyesi devam etmeli.
Diplomasinin gücü
Kosova, Bosna ve benzeri coğrafyalarda yaşanan kanlı olaylardan çıkarmamız gereken çok önemli dersler ve mesajlar var. Şöyle ki:
Bugünkü dünyada, kendi gücünüz ne olursa olsun, tek başınıza bir başka ülkeye, millete müdahale ile veya savaşı andıran saldırılarla, hiçbir şeyi halledemiyorsunuz. Geriye, her iki tarafta da sadece ve sadece kan ve gözyaşı bırakırsınız. Dahası, açılmış olan yarayı biraz daha derinleştirmiş olursunuz.
İşte Sırpların yaptığı meydanda: Boşnaklardan ve Kosovalılardan çok daha güçlü durumdaydılar. Mazlûmları senelerce vurdular, kırdılar, büyük katliâm yaptılar. Peki, sonuç?
Aynı şekilde, süper güç ABD’nin tek başına yaptığı da ortada: Ne, fakir Vietnam’ı emri altına alabildi, ne de burnu dibindeki küçücük Küba’yı. Aynı ABD’nin başını çektiği kanlı Irak ve Suriye operasyonları da, yine hiçbir problemi çözemediği gibi, aksine bölgenin daha da karmaşık bir vaziyet almasına yaradı.
Bilvesile, Türkiye’yi yönetenlere şunu hatırlatmak isteriz ki: Tek başına Bosna ve Kosova için fazla birşey yapamadık. Sırplara karşı koyamadık. Ama, diplomasiyi kullanıp dünya (NATO) ile birlikte hareket edince, nisbeten önemli başarılara imza atabildik. Kıbrıs, Irak ve Suriye meselesinde de aynı metodu kullanma cihetine gidersek, şüphesiz daha az masrafla, ama çok daha iyi sonuçları elde etmemiz mümkün hale gelecek.
@salihoglulatif: Üstad Bediüzzaman’ı vefat yıldönümünde hiç hatırlamayan, tek cümlelik bir mesajla olsun ona rahmet okumaya tenezzül etmeyen; ama, seçim-sandık zamanı geldiğinde, tanınmış Nur Talebelerini ekran ekran gezdiren; kezâ, Nur Risâlelerini miting meydanlarında sallayan o riyakâr yüzsüzleri unutmamalı, onlara kanmamalı.