Bir siyasî aktörün îfâ ettiği misyona uygun görüp kendi tarzına yakıştırdığı “Öfke dili, bir hitabet şeklidir” ifadesi, umumun zararına ve sadistçe bir zevk-lezzetle beraber, muvakkat başarıları da temin edebilir.
Lâkin, o da bir yere kadar. Çünkü, zamanla usanç vermeye ve itici gelmeye başlar.
Esasen, milletimiz yıllardır istemeden duyup şahit olduğu bu “öfke dili”nin artık çizgiyi aştığını, iyiden iyiye usanç ve bıkkınlık vermeye başladığının pekâlâ farkında. Bir taraftan da, bundan artık kurtulmak istiyor. Tıpkı, M. Akif’in “..bir sabah ister” nidâsı gibi.
O mâlum mısralardan ilhâmen, biz de milletin bu mânâdaki hissiyat ve beklentisini burada şöylece ifade etmiş olalım:
Bir ferec gönder İlâhî! Seneler oldu yeter;
Bunaldı milletin âfâkı, artık bir sabah ister.
* * *
Evet, bu millet hakikaten şu kanlı, kinli, sert ve haşin öfke dilinden artık bıktı, usandı, adeta ikrah getirdi. Bunun bir şekilde bitirilmesini, sonlandırılmasını şiddetle ister hale geldi. Zira, bu dil, mekteplerde ve camilerde buluşan kitleleri dahi birbirine düşürdü. Dostları, akrabaları, komşuları, hatta aile efrâdını bile birbirinden soğutmada, dahası bir kısmını birbirinden ayrılmada son derece etkili bir faktör oldu.
Sonuç itibariyle denilebilir ki: Bu sert dilin, bu haşin üslûbun sürdürülmesine sabır ve tahammül kalmadı. Hatta, artık geri tepmeye başladı.
Değil mi ki, bir ilâç bile “haddi aşarsa” dert getirir...
İşte, şu öfke dili de aynen öyle oldu. Artık dert üstüne dert getirir bir hale geldi, yahut getirildi.
24 Haziran seçimleri için birbiriyle yarışan siyasî parti liderlerinin, sâde vatandaşın geldiği, yahut getirilmiş olduğu bu durumu görmesi ve ona göre de kendine bir çekidüzen vermesi lâzım, hatta elzem. Aksi halde, hezimet kaçınılmaz olur.
* * *
Vaktiyle, Süleyman Demirel’e siyasette başarı şansını kazandıran farklı bir meziyeti de, yerine göre sert ve etkili konuşmalarının yanı sıra, kitleleri güldüren, yatıştıran, rahatlatan bir dil ve üslûba da sahip olmasıydı. Yeri geldiğinde, öyle bir espri patlatırdı ki, dinleyenleri gülmekten kırıp geçirirdi.
Aynı başarıyı, kendi çapında Selahattin Demirtaş da gösterdi. Hiç umulmadık seviyede bir oy oranını yakalamayı başardığı için, hapiste iken bile aday gösterildi.
Bu iki misâl, ateşli konuşmalar yapan siyasetçilerin kulağına küpe olsun.
Mesajlarını net ve keskin bir üslupla ifade etmelerinin yanı sıra, gülmeyi, güldürmeyi, espirili şeyler anlatmayı da ihmât etmesinler.
Hem, merak etmesinler; böyle davranmakla bir şey kaybetmezler. Aksine, kazanırlar.
Şu da unutulmasın ki, tebessüm ve espri, aynı zamanda bir özgüveni yansıtır.
Netice itibariyle, meseleye hangi açıdan bakarsak bakalım, milletin gerilen sinirleri ve bunalmış durumdaki âfâkı, artık bir rahatlama istemekte, bir rehabiliyete ihtiyaç duymakta.
Bu ihtiyaca kim daha iyi cevap verebiliyorsa, yaklaşan seçimlerde başarı şansını az bir gayretle arttırmış olur. Bizden söylemesi.
***
GÜNÜN TARİHİ: 13-15 Mayıslar
İngiliz Siyaseti
Sinsî “İngiliz Siyaseti”nin Müslümanlara yönelik tezâhürlerinden bir kaç nümune:
1) 1919: İstilâcı Yunan kuvvetlerine, İzmir’den başlayarak Anadolu'nun bütünüyle işgal edilmesi için her türlü desteği sağladı.
2) 1948: Birleşmiş Milletler nezdinde, Yahudi İsrail Devletinin tanınmasını sağladı.
3) 2018: ABD'nin Kudüs'te kanlı Elçilik naklinin arkaplânını taçlandırmış oldu.
4) 2018: Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ı Londra’da ağırlayıp uğurladı.
5) 2018: Kudüs’te Müslüman Filistinlilere yönelik şiddet ve katliâmın şartlarını hazırladı.
***
@salihoglulatif:
Erken Uyarı Sistemi Asbaşkanı Bahçeli, mafyatik cinayetlerden sâbıkalı, terör örgütü taşeronu bazı kabadayılar için AF çıkarılmasını istedi... Siz bakmayın, AKP cephesinin "Af istemek ihanettir" yollu açıklamalarına... Hatırlayın, "erken seçim" için de aynı şeyleri söylemişlerdi.