Hep dinamik, hep girişken, hep atılgan, hep çalışkan, hep gayeleri olan, hep vatana, millete, dine, imana, Kur’ân’a ve İslâm’a dair hedefleri olan daima kazanır. Her zaman ayaktadır. Her işinde muvaffak olur ve her vakit dimdiktir. Ve ümitvardır.
Ümitsizliğin girdabına girmek ehl-i imana yakışmaz. Yeis bütün iyi, güzel, faydalı ve müsbet her işin, her fiilin, her hedef ve gayenin engelidir, mahvedici ve yok edicisidir.
Çalışmak... Anlamak... Kavramak ve yapmak en evvel mü’minin sıfatıdır. Çünkü o imanlıdır. İmanın verdiği inançla böyle olmak zorundadır.
Toplumda herkese bir iş vardır. Bu işlerin bir kısmını şahıslar kendileri bulur. Bir kısmını da toplum şahıslara yükler. Bizler hem şahsî hem de sosyal, toplumsal işlerimize çok özel bir sıfat kazandırmalıyız; bu ise kudsî, dinî, imanî ve Kur’ânî bir öz, esas ve kaynak olmalıdır. Yani fani dünyanın bütün işlerine; baki ahiret gözlüğü ile bakabilmeli ve görebilmeli, okuyabilmeliyiz.
Ahiretin işlerinin en büyük hususiyeti ısmarlama olmasını ve siparişle, lâfla yapılamamasıdır. Dünyada herkes dünya işleri için birbirini kandırabilir. Birbirinin gözünü boyayabilir. Birbirini her türlü yanlış fikir, düşünce ve fiile yönlendirebilir, atabilir. Fakat asla ahiretin işlerinde bunlar olamaz, çünkü sırıttığı gibi bu dünyada da matlubunun aksiyle tokat yer. Çünkü hiçbir iyi, güzel, müsbet bir fikir, düşünce ve fiille menfi şeyler istenilmez ve yapılamaz da.
Bizler her zaman Allah için ve Allah yolunda müsbet fiillerimizle dinamik olacağız, girişken ve atılgan olacağız. Geniş bir ruh ve gayeyi hayalle düşünce ve fikirlerimizi iman, Kur’ân ve İslâmiyet için amele, fiiliyata dökeceğiz. Ve bu yolda da yeis, ümitsizlik hiç olmayacak inşallah. Allah için ve ümitvar olarak Allah yolunda koşmaya devam. Duâlarımızla inşallah.