Sözler - page 959

Amerika gibi akvam›n tarihleri bundan bahsetmiyor. Öy-
le ise vuku bulmam›fl.” Bin nefrin onun gibi Avrupa kâ-
selislerin bafl›na!
Beßinci Nokta
‹nflikak-› kamer kendi kendine, baz› esbaba binaen vu-
ku bulmufl, tesadüfî, tabiî bir hâdise de¤il ki, adî ve tabiî
kanunlar›na tatbik edilsin. Belki flems ve kamerin Hâl›k-›
Hakîm’i, Resulünün risaletini tasdik ve davas›n› tenvir
için, harikulâde olarak o hâdiseyi ika etmifltir. S›rr-› irflat
ve s›rr-› teklif ve hikmet-i risaletin iktizas›yla, hikmet-i ru-
bubiyetin istedi¤i insanlara ilzam-› hüccet için gösteril-
mifltir. O s›rr-› hikmetin iktiza etmedikleri, istemedikleri
ve dava-i nübüvveti henüz iflitmedikleri aktâr-› zeminde-
ki insanlara göstermemek için, sis ve bulut ve ihtilâf-›
metâli haysiyetiyle, baz› memleketin kameri daha ç›kma-
mas› ve baz›lar›n›n güneflleri ç›kmas› ve bir k›sm›n›n sa-
bah› olmas› ve bir k›sm›n›n günefli yeni gurup etmesi gi-
bi o hâdiseyi görmeye mâni pek çok esbaba binaen,
gösterilmemifl. E¤er, umum onlara dahi gösterilse idi, o
hâlde ya iflaret-i Ahmediyenin (a.s.m.) neticesi ve mu’ci-
ze-i nübüvvet olarak gösterilecekti; o vakit, risaleti beda-
het derecesine ç›kacakt›, herkes tasdike mecbur olurdu.
Akl›n ihtiyar› kalmazd›. ‹man ise akl›n ihtiyar›ylad›r. S›rr-›
teklif zayi olurdu. E¤er s›rf bir hâdise-i semaviye olarak
gösterilse idi, risalet-i Ahmediye (a.s.m.) ile münasebeti
kesilirdi ve onunla hususiyeti kalmazd›.
SÖZLER | 959 O TUZ B‹R‹NC‹ SÖZ
hususiyet: hususîlik, ay›r›c› özel-
lik.
ihtilâf-› metâli: ay›n do¤du¤u
yerlerin farkl› olmas›.
ihtiyar: seçme, tercih, irade.
ika etmek: oldurmak, yapt›rmak.
iktiza: lâz›m gelme, gerekme.
ilzam-› hüccet: muhatab› delil-
lerle susturmak.
inflikak-› kamer: ay›n ikiye bö-
lünmesi, ay›n yar›lmas›.
iflaret-i Ahmediye: Peygamberi-
mizin iflareti.
kamer: ay.
kâselis: dalkavuk, çanak yalay›c›-
lar›.
mâni: men eden, engel.
mu’cize-i nübüvvet: peygam-
berlik mu’cizesi.
münasebet: ilgi, alâka, ba¤.
nefrin: beddua, lânet okuma,
nefretler.
resul: kendisine kitap indirilmifl
peygamber.
risalet: resullük, peygamberlik.
risalet-i Ahmediye: Efendimizin
peygamberli¤i.
s›rr-› hikmet: hikmet s›rr›, kâ-
inattaki ve yarat›l›fltaki gayenin
s›rr›.
s›rr-› irflat: irflat s›rr›, e¤itim s›rr›.
s›rr-› teklif: teklif s›rr›, imtihan
s›rr›.
flems: günefl.
tabiî: kendili¤inden, normal.
tasdik: do¤rulu¤unu kabul etme.
tatbik: uygulama.
tenvir: nurland›rma, ayd›nlatma.
umum: bütün, herkes, genel ol-
ma,
vakit: zaman, an.
vuku: bir hâdisenin ç›k›fl flekli;
gelme, olufl.
zayi: elden ç›kan, zarar.
zemin: yeryüzü.
adî: s›radan, âdet olan.
aktâr-› zemin: yeryüzünün
her taraf›.
akvam: milletler, kavimler.
bedahet: aç›kl›k, aflikâr.
binaen: -den dolay›, -den
ötürü.
dava-i nübüvvet: nebîlik,
peygamberlik davas›.
esbap: nedenler, sebepler.
hâdise: vak›a, olay, haber.
hâdise-i semaviye: semavî
olay, gökyüzü olay›.
Hâl›k-› Hakîm: yaratt›klar›n-
da hikmetli oldu¤unu göste-
ren yarat›c›, Allah.
haysiyetiyle: yönüyle, say›l-
mak üzere.
hikmet: kâinattaki ve yarat›-
l›fltaki ‹lâhî gaye.
hikmet-i rububiyet: rububi-
yetin hikmeti, ‹lâhî terbiye,
kâinattaki ve yarat›l›fltaki ‹lâ-
hî gaye.