Hanım eli ise, bir başka mânâ…

Nakış nakış gergef işleyen; ilmek ilmek halı, kilim, dantel dokuyan hanım eli; hayatî nimetlerin bulunduğu mutfağına girdiği zaman etli, sütlü, tatlı pek çok matumata şekil verir, kıvam verir sofraları donatır.

Matbaha-i kudretten izn-i İlâhî ile isâl olan mâtumat, nezaket abidesi hanımların eliyle kesilir, biçilir; pârelenir, harelenir ve pişirilir ev halkının önce gözünü, ardından da gönlünü doyurmak için.  Kötü niyetli insanların elinde, bir hayatı sonlandırabilen bıçak; bir hanımın elinde, gördüğü hizmetle, pek çok hayatın idamesine katkı sağlayabiliyor ustasına baş eğerek. 

Mutfakta el âleti cinsinden ne yok ki: Bıçaklar, satırlar, masatlar;  çömçeler, kepçeler, kevgirler; tencereler, tabaklar ve birçok elektrikli âletler…

Hanım eli, bunları bir operatör maharetiyle kullanır. Pişirdiklerine nefaset verici pek çok şey kattığı gibi, sevgisini de katar; sevdiklerinin sevgisiyle birleştirip yoğurur âdeta mutfak denen mekânda. 

Hani, “Erkeğin kalbine giden yol, midesinden geçer” derler ya, öyle bir şey bu sevgi katma meselesi. Sevgi katılmış yemeklerin, tadı tuzu, lezzeti bir başka oluyor her hâlde. Bereketi ise, hiç bitmiyor, hiç gitmiyor Besmeleyle el atılan, ihlâs ile yapılan el emeği şeylerin. 

Hanımların mutfaktaki takımları âdeta bir operatör maharetiyle ve becerisiyle kullandıklarını arz etmiştik yukarıda. Aynı hassasiyet, hijyen hususunda da kendini gösterir. Mutfağının, takımının, tezgâhının; kabının kaşığının tertemiz olmasına azamî özen gösterdikleri gibi; gıda maddelerinin faydalı kullanım sürelerini geçirmeyip, israf olmamasına dikkat ettikleri gibi; maazallah, ellerinin yaralanmamasına gösterdikleri özen gibi; yine o narin, nazik, pamuk ellerin tertemizliğine de özen gösterirler. Çünkü istenmeyen birçok mikrop, bakteri ve bunların sebep olabileceği hastalık riski, ellerin temizliğiyle yakından ilgili olduğunu bilirler.

Bütün tecrübeli hanımlar, yemek hazırlamadan önce; tuvalet kullandıktan sonra; çocukların altını değiştikten sonra; steril eldiven kullanmadan önce ve kullandıktan sonra; kırmızı et, tavuk, balık ve yumurta gibi pişmemiş gıdalara temas ettikten sonra; hapşırma ve öksürme gibi üst solunum yolları sekresyonları ile temas ettikten sonra; bozulmuş gıda ve çöplere dokunduktan sonra; saçlar tarandıktan ve ellendikten sonra; ve nihayet kedi, köpek gibi hayvanlara dokunduktan sonra ellerin, bol sabunla en az 30 saniye yıkanması gerektiğini bilirler.   

Bizim, dışarıdan geldiğimizde; selâm verip, “Bismillah” deyip evimize girdiğimizde ilk iş olarak, dışarıda birçok nesneye temas ettiğimiz ellerimizi gıcır gıcır yıkamadığımız takdirde nasıl bir sonuç söz konusu ise; birçok eşyaya ve maddeye elleyen bir hanım elinin temiz olmaması da, aynı hayatî sonucu doğurur.

Bu sebepten, hanımlar bilirler, ellerinin her zaman tertemiz kalması gerektiğini. Biz de biliriz ve inanırız, şefkat kahramanı hanımların ellerinin bize; yani, aile fertlerinin tamamına olan sevgileri, muhabbetleri gibi tertemiz ve pak olduğunu.

Sağlığımızın; dolayısıyla, hayatımızın hanımların ellerinde olduğunu biliriz ve onların; esası, Peygamberimizin (asm) ehemmiyetli bir sünneti ve emri olan nezafeti, nezahetleriyle taçlandırdıklarını da biliriz. 

Ve onlara, buradan bir karanfil gönderemeyiz; ama, vazifelerini bu derece benimsedikleri ve önemsedikleri için canı gönülden teşekkürler ederiz...