HABER: Dr. Salih AYTEMUR - [email protected]

Bediüzzaman Hazretleri, Meşrutiyet döneminde Ahrarlar ile birlikte hareket etmiş ve Ahrar yani hürriyetçi bir siyasi çizgiyi kendi ölçüleriyle kendine meslek ve meşrep edinmiş, bu ölçüleri dantel dantel eserlerinde işleyerek içtimai ve siyasi çizgisini göstermiş; İttihad-ı İslam Partisi (bu parti gerçekte olmayıp sembol olarak kullanılmış) fikrinde olduklarını gördükleri ehli iman dostlarıyla dost olsalar da siyaseten aynı düşünmediklerini, fakat “siyaseten değil” şerhini koyarak söylemiş ve bizlere de örnek olması açısından eserlerine bu bahisleri almıştır. Daha da ötesi, bu siyasi düşünce ile hareket eden bazılarının istismarını önlemek için de hasta haliyle sandığa giderek göstere göstere oyunu Demokrat Parti’ye kullanmıştır.

BİR OY ÇOK ÖNEMLİ, MUTLAKA SANDIĞA GİDİP OYUMUZU KULLANMALIYIZ

Mehmet Kutlular ağabeyin, anlattığı meşhur süt toplama hikayesi vardır. Bir havuza süt getirip boşaltması gerekenler benim sütümden ne olacak, benim sütümden ne olacak demiş. Sonuçta sabah bakıldığında havuzda hiç süt toplanmamış. Mehmet Kutlular Ağabey, bu hikayeyi, sorumluluklarımızı ciddi olarak yerine getirmenin ne kadar önemli olduğunu anlatmak için kullanırdı. Yukarıda belirtildiği gibi, Üstad Hazretleri, benim oyumun ne ehemmiyeti var demeden hasta halinde ayağına sandık gelmeyince oyunu kullanmaya gitmiştir. Bir refarandum olan bu seçimde de herkesin bir oyunun ehemmiyeti çok büyüktür. Benim oyumdan ne olur veyahutta başka mazeretlere sarılmadan DP’nin içinde bulunduğu Millet İttifakı’na oyumuzu gidip kullanmalıyız. Bunun gerekçeleri de Risale-i Nurlarda mevcut.

Tarihçe-i Hayat, Emirdağ Lahikası gibi eserlerde (Beyanat ve Tenvirler) Bediüzzaman Hazretlerinin demokratlara sıfat olarak kullandığı kelimelerden, Bediüzaman’ın demokratlığı ve demokratları hangi ölçülerle tanımladığını anlıyoruz. Bediüzzaman’ın siyasi ve içtimai meslek ve meşrebini demokratlık perspektifinden anlamak isteyenler, özellikle kafa karıştıran, zihin bulandıran konjonktürel dönemlerde ortaya çıkan çakma demokrat görünümlü yapıları ayırt etmek için bir kısım kriterlere ihtiyaç duymaktadırlar. Risale-i Nurlardaki bu kriterleri tam idrak edemeyen, muhakeme ile anlayamayanlar, bu konjonktürel dönem aldatmalarında kaybolup gidiyorlar. Bu düşüncelerle tefekkür ederken, Üstadın demokratlığı ve demokratları nasıl tanımlıyor sorusu aklıma geldi. Yaptığım araştırmada Üstadın demokratlığı ve demokratları tanımladığı 12 kriter tespit ettim.

Bediüzzaman’ın takip ettiği Ahrar- Demokrat siyasi çizgisini anlamak, konjonktürel rüzgarlarda savrulmamak, şaşırmadan, sadakatle onun içtimai ve siyasi meslek ve meşrebine sahip çıkmak için demokrat ve demokratlık sözcükleri kapsamında tespit ettiğim 12 kriter ile Ahrar- Demokratlık iddiasında bulunan partileri değerlendirmek mümkündür? Bu 12 kriter şunlardır:

1. Hamiyetperver demokratlar, demokrat namında hamiyetli Ahrarlar, 2. Hürriyetperver demokratlar 3. Adaletperver demokratları 4.Dindar ve dine hürmetkar demokratlar 5. Nurlara taraftar demokratlar 6. Komünizm ve dinsizlik cereyanına karşı olan demokratlar 7.Dinssizliği neşretmek isteyen ifsad komitesine karşı olan demokratlar 8.Demokrat mânâsındaki meşrutiyet ve kanun-u esasî denilen adalet ve meşveret ve kanunda cem-i kuvvet 9.Din hürriyetine taraftar demokratlar, 10.kahraman demokratlar 11. Vatanperver demokratlar. 12. Dîni ve din ehlini himâye Bediüzzaman Hazretlerinin Ahrar ve demokrat çizgisinde demokrat ve demokratlık sözcükleri kapsamında ortaya konan bu 12 kriter haricinde onun siyasi ve içtimai çizgisini nasıl daha iyi anlayabiliriz denilirse, elbette bunun en başta gelen cevabı Bediüzzaman’ın Meşrutiyet yani bugünkü anlamda demokrasi derslerini içeren, 112 yıldır her zaman geçerliliğini ter-ü taze koruyan demokrasi manifestosu olarak adlandırabileceğimiz eseri Münazarat akla gelir. Üstadın demokrat ve demokratlığı tanımladığı 12 kriter ile birlikte Münazarat adlı eserini anlayarak, hazmederek okuyarak onun “meşrutiyet- hürriyet ile istibdat”; “şahıs hiç ve riyaset-i şahsiye ile Milletin kalbi Meclis” karşılaştırmasını ve onlar karşısındaki tavrını akliyeyi muhakeme ile idrak edenler, Üstadın siyasi ve içtimai çizgisindeki sadakatinden ayrılmazlar, ayrılamazlar. Çakma ve aldatıcı konjonktürel dönemlerde demokrat üreten senaryoların etkisine kapılmazlar.

Seçim sürecine girdiğimiz şu süreçte Bediüzzaman Hazretlerinin eserlerinden istifade eden bazı kişilerin, konjonktürel rüzgarlara, cerbeze ile aldatıcı derin senaryolu propagandalara aldandığı ve manipüle olduğunu müşahede etmekteyiz. Halbuki, Bediüzzaman’ın yukarıda tespit ettiğim 12 demokrat ve demokratlık kriteri ile yine yukarıda ifade ettiğim Münazarat adlı eserinde geçen kıyaslamaları yapabilseler demokrat tarafın, Üstadın siyasî ve meslek ve meşrep tarafı hangi taraf olduğunu anlayabilecekler.

MİLLET İTTİFAKI = DEMOKRAT MİSYON

Millet İttifakı, partiler üstü bir üst kimlik olup benimsediği ve hedeflediği değerler vardır. Bu değerler kapsamında Millet İttifakı Demokrat Misyonun ta kendisidir. Şöyle ki:

Demokrat Parti’nin içinde olduğu Millet İttifak; 7 Ocak 1947’de Adnan Menderes ve arkadaşlarının hazırlayıp deklere ettiği beyannamedeki demokrasi ilkelerini benimseyen, hedefine koyan, istibdatçı bir anlayışa karşı meşrutiyeti, hürriyeti hedef alan; riyaset-i şahsiye karşı, şahıs hiç; Milletin kalbi Meclis olmalı diyerek güçlü bir parlamenter sistem gayesini millet önüne koyan, hürriyetperver, adaletperver, dindar ve dine hürmetkar gibi 12 kriteri de kendinde tezahür ettiren Millet İttifakı, benimsediği ilke ve koyduğu hedefler ile Demokrat Parti misyonunu yerine getirmektedir.

Buna karşın, Cumhur İttifakının bugüne kadar adaletten uzak, hürriyetleri kısıtlayıcı, dini inhisarcılıkla dini siyasete alet eden tavrı, şahsa endeksli, riyaset-i şahsiyeci, karar verme ve yetkiyi aldandım kandırıldım diye beyanlarda bulunan tek adama indirgenen, Meclis’in etkisini azaltıldığı, demokrat ve dmokratlık kriterlerinin ekseriyetini karşılamadığı gibi Münazarat’ta Üstadın ortaya koyduğu hürriyet ile istibdat kıyaslamasında Millet İttifakı meşrutiyet-hürriyet tarafında yer alırken Cumhur İttifakı ve AKP istibdat tarafını temsil etmektedir.

Demokrat ve demokratlık kriterlerini esas alan Risale-i Nurlardan istifade edenlerin, 14 Mayıs seçimlerini bir seçim değil, Meşrutiyet – hürriyet ile İstibdat tercihi, Riyaset-i şahsiye, şahıs ile Milletin Kalbi Meclis mücadelesi, Üstadımızın meslek ve meşrebine sadakat gösterme referandumu olarak görerek, Demokrat Parti’nin içinde bulunduğu Millet İttifakı’nı samimi bir biçimde desteklenmelidir. Seçimlerde oy verme şekli olarak İttifak içindeki partilere oy verilebileceği gibi doğrudan Millet İttifakı üzerine veya kutucuğuna dışarılara taşırmadan evet mührünü basarak oy kullanmamız mümkündür. Millet İttifakı’na evet mührünü basarak amellere iyi niyetlere göredir; ben de niyet olarak Millet İttifakı’na “Evet” mührünü basarak, Ahrar yani Demokrat misyon değerlerine oy verdiğimi belirtiyorum diyebilmek mümkün.

CUMHURBAŞKANLIĞI ADAYI, DEMOKRAT MİSYONUN DEĞERLERİNİ BENİMSEYEN MİLLET İTTİFAKININ ADAYIDIR

İttifakların esas olduğu bu seçimde Millet İttifakı Cumhurbaşkanı adayı bir partinin değil, Demokrat misyonun değerleri kapsamında ittihad etmiş, ittifak kurmuş 6 partinin yani Millet İttifakı’nın ortak adayıdır. Dolayısıyla Millet İttifakı adayına verilen oylar, bir partiye verilen oy anlamında olmayıp, Millet İttifak üst kimliğini temsil eden ve onun amaç ve hedeflerini yerine getireceğim diye vaatte bulunan adayın şahsına oy vermek demektir. Millet İttifakı, bir üst kimlik olarak şayet bir parti olmuş olsa idi, uzlaştığı ilkeler, ortaya koyduğu hedef ve politikalar ile Halk Fırkası Başbakanı ve Ekonomi bakanlığı yapmış Celal Bayar ile Menderes’lerin kurduğu DP’nin aynısı olurdu. Millet İttifakı bir üst kimlik olarak Demokrat misyondur, noktayı istinat onadır, onun benimsediği fikirleredir. 1950’nin Demokrat Partisi içinde çok farklı düşüncede insan olduğu gibi, Millet İttifakı içinde de farklı düşüncede insan ve partilerin olması, Millet İttifakı’na destek olanların onların ideolojisine, düşüncesine destek olduğu anlamına gelmez. DP’nin de içinde olduğu Millet İttifakı’na sağduyulu seçmenlerin verdiği destek, kullanacağı oy, Millet İttifakı’nın benimsediği demokrat değerler içindir. Yoksa onu oluşturan partilerin misyon ve ideolojisine değildir.

YA HÜRRİYET, YA İSTİBDAT! 

Bu seçim bir referandumdur. Ya hürriyet ya istibdat! Ya milletin kalbi Meclis olmalı ya Riyaset’i şahsiye seçimidir. Bu kapsamda Millet İttifakı’na verilecek oylar Risale-i Nur’larda Üstadın ortaya koyduğu;

*Vazifemiz Ahrarlara (hürriyetçilere, demokratlara) mânen ve maddeten yardımcı, müttefik, dost olmaktır;

*Bizim vazifemiz Ahrarlara (hürriyetçilere, demokratlara) mânen ve maddeten yardımcı,

*Müttefik, (Beyanat ve Tenvirler, s. 201, 202.)

*Dost ve ihtiyat kuvveti hükmünde onlara bir nokta-i istinat” olmaktır. (Emirdağ Lâhikâsı, s. 140.)

*Şu müjdeyi de verir: “Hususan oradaki eski tahribatı tamirata başlayan hakikî vatanperverler olan Demokrat namında hamiyetli Ahrarlar, yani hürriyetperverler, Nur ve Nurcuları takdir etmelerine çok minnettarım. Onların muvaffakiyetine çok dua ediyorum. İnşaallah, o Ahrarlar istibdad-ı mutlakı kaldırıp tam bir hürriyet-i şer’iyeye vesile olacaklar. (Emirdağ Lâhikâsı, s. 267.) fikirlerine destek vermek demektir.

Bu süreçte Üstadımızın şu sual ve cevabını da iyi özümseyerek oy vererek ya da oy vermeyerek hürriyet ve Meşrutiyet’i takdir etmeyenlere mi, edenlere mi destek vereceğiz kararımızı iyi vermeliyiz. Üstadın hürriyet ve Meşrutiyet dersi verdiği Münazarat’ta geçen bahis:

“Suâl: “Efkârı teşviş eden, hürriyet ve Meşrutiyeti takdir etmeyen kimlerdir?

Cevap: Cehalet ağanın, inat efendinin, garaz beyin, intikam paşanın, taklit hazretlerinin, mösyö gevezeliğin taht-ı riyasetlerinde, insan milletinden menba-ı saadetimiz olan meşvereti inciten bir cemiyettir. Benîbeşerde ona intisap eden, bir dirhem zararını bin lira milletin menfaatine feda etmeyen, hem de menfaatini ızrar-ı nâsta gören, hem de muvazenesiz, muhakemesiz mana veren, hem de meyl-i intikam ve garaz-ı şahsîsini feda etmediği halde mağrurâne millete ruhunu feda etmek davasında bulunan, hem de beylik veya tavaif-i mülûk mukaddemesi olan muhtariyet veya istibdad-ı mutlak manasında bir Cumhuriyet gibi gayr-i makul fikirlerde bulunan, hem de zulüm görmüş, kin bağlamış, hürriyet ve Meşrutiyetin birinci ihsanı olan af ve istirahat-ı umumiyeyi fikr-i intikamına yediremediğinden herkesin âsâbına dokundurmakla tâ heyecana gelip terbiye görmekle teşeffî isteyenlerdir.