Geçici bir misafirhane olan şu dünya memleketinde ise, ebedi bir âlemi kazanmak veya kaybetmeyi netice veren bir imtihandan geçiriliyoruz. 

Nice insanlar bu imtihan sırrının farkında olarak ona uygun hayat sürerken, niceleri de var ki böyle bir imtihandan haberleri bile olmuyor. Ya gaflet ve cehalet veya inkâr ve dalâletlerinden dolayı, âhiret hesabına bomboş giden bir hayatı sürdürüp gitmektedirler.

Âhiret âleminin varlığı, insanların inanıp inanmamasıyla ilgili bir hakikat değildir. O zaten vardır. Had ve hesaba gelmeyen sayısız deliller öyle bir âlemin varlığına şahitlik etmektedir. Başta Kur’an-ı Kerim olmak üzere bütün semâvi kitaplar ondan haber vermektedirler. Yüz yirmi dört binden fazla peygamberler ellerindeki mucizelerine dayanarak, yüz yirmi dört milyondan fazla evliyalar keşif ve kerametlerine istinat ederek ve milyarlarca din âlimleri akıl ve ispatlarıyla o âlemin varlığına şahitlik etmektedirler.

Ayrıca, kâinatın gidişatındaki hakikatler ve dünyanın her kıştan sonra bahar mevsiminde dirilmesi gibi hadiseler ve insan vicdanındaki ebedi yaşamak arzusu gibi binler istekler, parmağını uzatmış âhiret âleminin varlığına işaret etmektedir.

Böylesine çok kuvvetli ve sarsılmaz delilleri bulunan öyle bir âlemin varlığına inanan insanlar, ona hazırlık yaparak ebedi âlemi kazanırken, inanmayanlar ise sadece kendilerini kandırıp, bu dünyada eğlencelerle oyalanmış olurlar. Zaten, Kur’an-ı Kerim’in nice ayetlerine göre “Bu dünya hayatı bir oyun ve oyalanmadan ibarettir.” diye haber verilmektedir.

Bu kâinatın Yüce Allah tarafından belirlenmiş ve Kendi ilminde bilinen bir eceli vardır. Vakti geldiğinde büyük bir gürültü ve gümbürtülerle kıyamet kopacak, harap olduktan sonra yeniden âhiret şeklinde inşa edilecektir.

Mahşer meydanında ise, şimdi var olan bütün ruhlar yeniden yaratılan bedenlerine Allah’ın izni ile girecek, tıpkı dünyadaki gibi ruh ve beden birlikteliğinde bir hayata mazhar olarak hesabı görülüp, herkes lâyık ve müstahak olduğu yere sevk edilecektir. Ya ebedi olarak kalmak üzere Cennete ya da Cehenneme konulacaktır.

Her insanın en büyük meselesi, ebedi bir Cenneti kazanmak veya kaybetmek ve Allah’ın rızasına mazhar olmaktır. Cehenneme düşmekten kurtulup, Cennet ve Cemâl-i İlâhiye kavuşmaktır. Ancak, bu noktada hiç kimsenin kesin bir garantisi yoktur. Her zaman ümit ile korku arasında yaşamak lâzımdır.

Bu konuda Hazret-i Ömer (r.a.) gibi olmalıdır. Zira o “Bütün insanlar cennete bir kişi Cehenneme gidecek deseler ‘Acaba o ben miyim?’ derim. Herkes Cehenneme bir kişi Cennete gidecek deseler ‘Yine o ben miyim?’ derim.” demiştir. Hayatta iken Cennetle müjdelenen on sahabeden biri olduğu halde bu dengeyi korumuştur.

Evet, Ramazan ayı yıllık muhasebe için en uygun bir zamandır. “Hesap günü gelmeden önce hesabınızı görünüz.” Hadis-i Şerifine uygun en münasip bir mevsimdir. Manevi atmosferin en yüksek düzeye çıktığı ve insani duyguların inkişaf ettiği bu havadan istifade edilmelidir. Nasıl olsa bu hayat öyle veya böyle geçip gidiyor. Âhiretimizi yıkacak, baki âlemi tahrip edip bozacak her tülü hareketlerden kaçınarak ve geçmiş hayatımızın nasıl geçtiğine bakmayarak, hayatımıza yeni bir doğru yol tayin etmeliyiz.

Allah’ın kapısından başka gidilecek bir kapı, O’nun dergâhından başka gidilecek bir dergâh yoktur. Nasıl yaşarsak yaşayalım dönüş ancak Allah’adır.

Cenâb-ı Hak, bu Ramazan ayında yıllık muhasebesini yaparak, hesap günü gelemden hesabını yapan bahtiyar kullarına cümlemizi dâhil etsin, âmin.