Kültür-Sanat

Uyan

I

var mıdır kalp acısından, aklı kusur olmayan

dünyalık ihtiras için, fani saçın yolmayan

al/dan yanak gül/den dudak, varsa yoksa ne yazar

aşk şarabı yudumlayıp, meşk küfesi dolmayan.

II

Hakkı baki gören gözler, kadir-i mutlak ayan

Firdevs pınarından güller, yüreği sevgi sayan

kervanların mal ilen mülk, kalsa dursa ne yazar

umutların hiç sönmesin, kalmayasın yayan.

III

sınavımız var âlemde, neden yok ki hiç duyan

var mıdır yürek pasını, Kur’ân nuruyla yuyan

dirhem katre zevk ve sefa, olsa sürse ne yazar

fenafillaha ulaşıp kadir-i Mevlâ’ya uyan.

IV

sevgiyi şiar edinir, güzelliği arayan

şendir âlem-i faniyi, sonsuzluğa adayan

prangalarda can beden, doğsa ölse ne yazar

şafaklara yağar rahmet, dayan can evim dayan.

V

meftun ol Rab kapısına, kalbe merhamet koyan

tamah gösterme âleme, ülfet edip doyan

ömür billah dileklerin, dolsa tutsa ne yazar

ölmeden öldür nefsini, hikmet-i hilkate boyan.

VI

kudret-i ebediyedir, yaşatılan cereyan

kanaat melekî huydur, budur şümul-i beyan

dünya dar bir ticaretgâh, alsa satsa ne yazar

levh-i mahfuzda yazılmış, gerisi boş hezeyan.

İLKAY COŞKUN

05.09.2009