“Peygamberimiz sallallâhu aleyhi ve sellemi inciten, onu üzen ve ona eziyet edenler için mutlaka elem verici bir azap vardır.” (Tevbe, 9/61)

Cenâb-ı Hak Kurân’da pek çok âyette: “Allah ve Resûlüne itâat edin.” “Ey îman edenler! Allah’a ve Resúlüne itâat edin, amellerinizi boşa çıkarmayın.” diyerek sünnete ittiba etmenin önemine vurgu yapmıştır.

“Onlar hâlâ bilmediler mi ki, kim Allah ve Resûlüne karşı gelirse elbette onun için, içinde ebedî kalacağı cehennem ateşi vardır. İşte bu büyük rüsvaylıktır.” (Tevbe, 9/63)

Peygamberlerini dinlemeyen ve peygamberlerine isyan eden kavimlere çeşitli azaplar gelmiştir.

Yûnus peygamberin kavmi müstesnâdır. Çünkü umûmî musîbetler umûmun hatâsı ve günahları sebebiyle gelir. Böyle durumlarda, halkın ekserisi tevbe, duâ ve istiğfar ederse, belâ ve musîbet gelmez.

İşte Yûnus peygamberi, kavmi dinledi. Halk topluca tevbe, istiğfar ve duâ ettiler. Bu umûmî tevbe ve duâdan sonra Yûnus peygamberin kavmine belâ ve musîbet gelmedi.

Fakat İbrahim Peygamberin kavmi, hz. İbrahim’in ikaz ve uyarılarını dinlemediği için, sinek âfetiyle helâk oldular. Nuh peygamberi de kavmi dinlemedi. Onunla alay ettiler. Hz. Nuh’un oğlu ve hanımı da söz dinlemedi. Cezâ olarak yerden ve gökten sular kaynadı. Meşhur Nuh tufanında suda boğulup helak oldular. Hz. Lût’u da kavmi dinlemedi. Her türlü zulmü ve her çeşit zinayı işlediler. İşledikleri her türlü fuhşiyattan dolayı, Hz. Lût’un kavminin yaşadığı şehirleri Cenâb-ı Hak altını üstüne getirerek helâk etti. Âd kavmine gönderilen Hûd peygamberi de kavmi dinlemedi. Hûd peygamberin kavmi;  ceza olarak şiddetli bir rüzgar ve kasırga ile helâk oldular.

Semud Kavminin peygamberi Sâlih nebi de kavmini ikâz etti. Mermerden yaptıkları saraylarla ve kurdukları 1700 şehirle kibirlendiler ve böbürlendiler. Salih peygamberi dinlemedikleri için onlar da büyük bir depremle helak oldular. Mermerden yaptıkları sarayları ve şehirleri yıkıldı.

Medyen halkına Şuayb nebi gönderildi. Kavmi Şuayb peygamberi dinlemediler. Günah ve isyanları terk etmediler. Onlar da ateşle helâk oldular.

Mûsâ peygamberin kavmi de, Deccal Samîrî’nin altından yaptığı buzağı putuna taptılar. Daha birçok azgınlık ve sapkınlıklarından dolayı çeşitli belâlara maruz kaldılar. Tur dağı tepelerine, başlarının üzerine kaldırılıdı. ”Dağ üzerimize düşecek!” diye korktular. Suları kan olarak aktı.

Çekirge, bit, kurbağa istilası vs. gibi âfetlere uğradılar. Sonunda Hz. Mûsâ’yı dinlemeyen Firavun deccalı ve ordusu Kızıldeniz’de boğularak helak oldular.

Kurân’da anlatılan bu kıssalar hisse içindir. Ders ve ibret içindir.

Klavuzu; nefis, şeytan, bidat ve deccal olanın da başı belâ ve musîbetlerden kurtulmaz. Hem de iki dünyâda da. Kur’ân’da musîbetler konusunda örnek alınacak kavim Yûnus nebînin kavmidir. Onlar da başta peygamberi dinlemediler. Yûnus peygamber onlara kızdı. Onları ikâz etti.

“Çoğunuz yoldan çıktınız. Kibir ve kebâirle kirlendiniz. Umûmunuzun hatâsı ve günahlarından dolayı umûmî musîbet gelecek. Eğer umûmunuz tevbe, duâ ve istiğfarda bulunursanız belâ ve musîbet gelmeyecek ve helâk olmaktan kurtulacaksınız” dedi.

Sonuçta: Yûnus peygamberin kavmi Hz. Yunus’u dinlediler.Topluca yaptıkları  tevbe ve duâ ile helâk olmaktan kurtuldular.

Îman, istikâmet, ihlas, ibâdet, istiğfar, tevbe, duâ, kitap ve sünnet üzere kalınız.