Sadece karnımızı doyurmak için yeyip içmeyiz. Acıktığımızda Rezzâk’ı hakîkî olan Allah’ı tanımak ve şükretmek için yemek yeriz. Rızıklar ve diğer nimetler; Allah’ı tanıtan ve O’nu bize sevdiren sevimli ve tatlı vesîlelerdir.
Çünkü, rızkı yaratan ve bizi rızıklandırıp besleyen Rezzâk’ı Kerîm’dir. Rezzâk; rızıklandıran ve canlıları doyurup besleyen Allah demektir. Mekke’de müslümanlar çok sıkıntı ve açlık çektiler. Özellikle 616-619 yılları arasında müşrikler, müslümanlara karşı her türlü yiyecek ve içeceği yasakladılar.
Sonrasında peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem; müslümanların önce Habeşistan’a sonra da Medîne’ye gitmeleri için hicret izni verdi. “Medîne’ye hicret ediniz!” dedi.
Bu emir üzerine bazı müslümanlar: “Oraya nasıl gideriz. Orada, ne yerimiz, ne evimiz ve ne de mülkümüz var. Bizi Medîne’de kim yedirir, içirir?” dediler.
Bu olay üzerine şu âyet nâzil oldu: “Nice canlı var ki, rızkını yanında taşımıyor. Onlara da size de rızkı veren Allah’tır. O Allah ki, her şeyi işitir ve her şeyi bilir.” (Ankebût, 29/60)
“Allah rızkı kullarından dilediğine bol bol verir, dilediğine de kısar. Şüphesiz Allah her şeyi hakkıyla bilendir. Andolsun ki onlara: Gökten su indirip onunla ölümünün ardından yeryüzünü canlandıran kimdir? diye sorsan, mutlaka, “ALLAH” derler. Öyle ise de ki: Hamd de Allah’a mahsustur. Fakat onların çoğu, aklını kullanıp düşünmüyorlar.” (Ankebût, 29/62,63)
Evet, demek ki; canlıları yaratan ve bütün canlıların rızkını veren Allah’tır. Rabbimiz, Râzıkımız ve Hâlıkımız O’dur. Bizi besleyip büyüten, yedirip içiren O’dur. O, Rahmân ve Rahîm’dir.
Bizim görevimiz ise, şükretmek ve hamdetmektir. Zikir, fikir ve şükürdür.
“Şüphesiz ki rızık veren, mutlak kudret ve kuvvet sâhibi olan Allah’tır.”(Zâriyât:58) sırrıyla,
“Yeryüzünde hareket eden hiçbir canlı yoktur ki, onun rızkını vermek Allah’a âit olmasın.” (Hûd:6) âyetinin sarâhatiyle, ummadığı tarzda, yaşayacak kadar rızkını bulacak. Çünkü şu âyet taahhüt ediyor...” (Lemalar, s.146)