|
Birileri, Hrant Dink’in öldürülmesinin ardından Türkiye’nin ne kadar özgürlükçü, hoşgörülü, farklı etnik kökenden gelen insanlara karşı tolerans sahibi bir ülke olduğunu göstermeye çalışırken, işler sarpa sardı ve aslında ülkenin derinliklerindeki ırkçı nefret ortaya çıkmaya başladı. Resmi tarih ideolojisiyle yetiştirilen genç dimağlar, bu ülkenin bir parçası olan Ermeni asıllı bir gazetecinin öldürülmesine alkış tutmaya başladı.
Bir karakolda katilinin sırtının sıvazlanması da yine genlerimize işletilen ırkçı düşüncelerin bir izdüşümü değil mi? Bu ülkede, konuşulmayan, üstü örtülen, yok sayılan o kadar çok problem var ki? Bir vesileyle ülkenin yıkılmaz zannedilen kalelerinin çürük malzemeden yapıldığı ortaya çıkınca ne yapacağımızı bilemiyoruz.
Gözümüzü kapatsak bu ülkenin sorunları yok olmuyor, sadece biz karanlıkta kalmış oluyoruz. Karanlıkta yaşamaya alışmış olanlar ise ışığı görmekten hoşlanmıyor. Hadi adını daha net koyalım. Genç Türkiye Cumhuriyeti’nin halı altına süpürdüğü problemler değil mi bunlar? Tıpkı bugün derin bürokrasisin başörtüsü sorununu halı altına süpürerek problemi çözdüğünü sanması gibi, tıpkı meslek liselilerle ilgili sorunların yok sayılarak çözüldüğünün düşünülmesi gibi... Karşımıza çıkan her problemde onu yok sayarak, kurtulmaya çalışmadık mı?
Bu cinayet, bir yaranın daha ortaya çıkmasına vesile oldu. Genç insanların nasıl bir resmi nefret kültürü ile yetiştirildiği gün yüzüne çıktı. O yüzden kimse, Ogün Samast’a destek çıkanların sayısının bu kadar fazla olmasına şaşmamalı. Bu adı konmamış durumu sezen siyasi parti liderlerinin, oy kaygısıyla Hrant Dink’in cenazesine neden katılmadıkları herhalde şimdilerde daha iyi anlaşılmıştır.
Sosyalist enternasyonale üye bir partinin, CHP’nin lideri Deniz Baykal bile “Biz de milliyetçiyiz” derse, yaklaşan seçimlerde herkes, kanı deli akan gençlerin sözde milliyetçilik(!) heyecanından oy kapmaya çalışırsa, Dink’in cenazesine elbette hiçbir siyasi parti lideri katılmaz. Milliyetçiliğin, ırkçılık olmadığını birileri bu gençlere anlatmalı...
Bugün, 6.2.2007
|
