Sözler - page 838

E¤er, “Evet” diye bunlar› da ispat etse, o vakit bu me-
selenin hiçbir cihette, hiçbir köflesinde bir delik, bir men-
fez kalmaz ki, flek ve flüphe ve vesvese girebilsin.
‹flte flu temsil gibi, dünya saray›n›n, flu kâinat flehrinin
tahrip ve tamiri için muktazi var; fail ve ustas› muktedir.
Tahribi mümkün ve vaki olacak, tamiri mümkün ve vaki
olacakt›r.
‹flte flu meseleler, Birinci Esastan sonra ispat edilecek-
tir.
Birinci Esas
Ruh, kat’iyen bâkîdir. Birinci Maksattaki melâike ve
ruhanîlerin vücutlar›na delâlet eden hemen bütün delil-
ler, flu meselemiz olan beka-i ruha dahi delildirler. Bence
mesele o kadar kat’îdir ki, fazla beyan abes olur. Evet, flu
âlem-i berzahta, âlem-i ervahta bulunan ve ahirete git-
mek için bekleyen hadsiz ervah-› bâkiye kafileleri ile bi-
zim mabeynimizdeki mesafe o kadar ince ve k›sad›r ki,
bürhan ile göstermeye lüzum kalmaz. Haddühesaba gel-
meyen ehl-i keflfin ve fluhudun onlarla temas etmeleri,
hatta ehl-i keflfelkuburun onlar› görmeleri, hatta bir k›-
s›m avam›n da onlarla muhabereleri ve umumun da rü-
ya-i sad›kada onlarla münasebet peyda etmeleri, muzaaf
tevatürler suretinde âdeta beflerin ulûm-u mütearifesi
hükmüne geçmifltir. Fakat flu zamanda maddiyyun fikri
herkesi sersem etti¤inden, en bedihî bir fleyde zihinlere
vesvese vermifl. ‹flte flöyle vesveseleri izale için hads-i
kalbînin ve iz’an-› aklînin pek çok menbalar›ndan bir
Mukaddime ile Dört Menba›na iflaret edece¤iz.
abes: bofluna, faydas›z.
âdeta: sanki.
ahiret: öbür dünya, ebedî hayat.
âlem-i berzah: kabir âlemi.
âlem-i ervah: ruhlar âlemi, insa-
n›n dünyaya gelmeden önceki
âlem.
avam: normal halk, ilim irfan› az
olan halk tabakas›.
bâkî: devaml›, kal›c›.
bedihî: aç›k.
beka-i ruh: ruhun ölümsüzlü¤ü.
befler: insan.
bürhan: delil, kan›t.
cihet: yön, taraf.
delâlet: delil olma, iflaret etme.
delil: flahit, belge, tan›k.
ehl-i keflfelkubur: kabir ehlinin
hâlini gören velî kullar.
ehl-i keflif: baz› s›rlar›, baz› haki-
katleri, Cenab-› Hakk›n lütuf ve
ihsan› ile bilen velîler.
ervah-› bâkiye: ebedî olan ruh-
lar.
esas: as›l, temel, kök.
fail: ifli yapan.
haddühesap: s›n›r ve hesap.
hads-i kalbî: insan›n kalbinden
geçen sezgi.
hadsiz: s›n›rs›z, sonsuz.
hükmünde: yerine geçmek.
ispat: kan›tlama.
izale: giderme.
iz’an-› aklî: aklen anlama, kabul
etme.
kafile: topluluk, gurup.
kâinat: bütün âlemler, varl›klar.
kat’î: kesin.
kat’iyen: kesin olarak, kesinlikle.
lüzum: gerekme.
mabeyn: aras›nda.
maddiyyun: materyalist, her fleyi
maddeyle aç›klayan kimseler.
melâike: melekler.
menba: kaynak.
menfez: delik, pencere.
mesele: önemli ifl, problem.
muhabere: haberleflme.
mukaddime: bafllangݍ, girifl.
muktazi: gerekçe, gereklilik.
muzaaf: kat kat, katmerli.
münasebet: uygunluk.
peyda: kazanmak, oluflmak.
ruhanî: ruhla ilgili, gözle görül-
meyen, varl›klar.
rüya-i sad›ka: do¤ru rüya.
suret: flekil, biçim.
flek: flüphe, tereddüt.
fluhut: flahit olma, görme.
flüphe: kuflku, tereddüt.
tahrip: harap etme, y›kma.
temas: de¤me, dokunma.
temsil: k›yaslama tarz›nda
benzetme, analoji.
tevatür: hadis rivayetinde
yalan söylemelerini akl›n ka-
bullenemeyece¤i kadar say›
ve sa¤laml›ktaki bir topluluk
taraf›ndan aktar›lan haber.
ulûm-u mütearife: herkesin
bildi¤i ve tan›nm›fl olan ilim-
ler.
umum: hep, bütün.
vaki: olmufl, meydana gel-
mifl.
vesvese: kuruntu, kuflku;
flüphe, tereddüt.
vücut: varl›k.
838 | SÖZLER Y ‹RM‹ DOKUZUNCU SÖZ