Bir önceki yazımızda evsizlerden bahsetmiş ve onlar hakkında: “İçlerinde [yardım için] teklif edilen parayı bütün ısrarlara rağmen reddedip vakur şekilde arkasını dönüp gidenler de var; çöp karıştırırken verdiğiniz parayı alıp çok düzgün bir Türkçe ve tok bir ses tonu ile, siyah beyaz Türk filmlerinden fırlamış gibi teşekkür edenler de…” diye bir cümle sarfetmiş ve içinde yaşadığı namüsait şartlara rağmen asaletini muhafaza eden insanlar bulunduğunu söylemeye çalışmıştık.
Geçenlerde ABD’de, yaşanan ve gazetelere yansıyan bir hadise bu tesbiti doğrular mahiyette idi. Hadise şöyle cereyan eder:
Billy Ray Harris isimli Kansas Cityli evsiz adam bir Cuma günü sokakta para toplamaktadır.
Harris’in yanına yaklaşarak para veren bir kadın, o sırada Harris’in içi bozuk para dolu kabına yanlışlıkla elmas-platin nişan yüzüğünü düşürür. Sarah Darling adlı kadın, yüzükleri kendisini rahatsız ettiği için yüzüklerini bozuk para çantasında taşımaktadır.
Olay sırasında ne Harris ne de kadın yüzüğün düştüğünü fark eder.
Harris, para kabının içindeki yüzüğün farkına ancak bir saat sonra varır. Yüzüğün büyüklüğünden gerçek ve pahalı bir şey olduğunu anlar.
Darling ise yüzüğünü kaybettiğini ertesi günü fark eder ve çok üzülür; çünkü onun için yüzüğün maddî değerinden çok manevî değeri önemlidir.
Darling Harris ile karşılaştığı yere gider ve Harris’e kendisini hatırlayıp hatırlamadığını sorar.
Kendisine bir gün önce çok değerli bir şey vermiş olabileceğini söyler.
O anda kadının kim olduğunu anlayan Harris, kadına “O şey bir yüzük müydü?” diye sorar. Kadının “Evet” cevabından sonra da cebinden yüzüğü çıkararak sahibine verir.
Darling ise, yanındaki bütün nakit parayı, kendisine dünyada hâlâ iyi insanlar olduğunu hatırlatan Harris’e verir.
Yaşadığı hadiseyi “mu’cizevarî” olarak nitelendiren Darling, hiçbir şekilde yüzüğünü geri alabileceğini düşünmemiş olduğunu belirtir.
Doğru şeyi yapmanın gururunu yaşayan Harris ise, bebekliğinden beri kendisini bir din adamı olan büyükbabasının yetiştirdiğini ve hâlen ahlâk sahibi olduğunu söylemektedir.
Yaşanan bu hadiseden sonra genç kadın bir vefa örneği gösterir ve Harris adına bir internet sitesi açar. Bir hafta içinde yaklaşık 3500 kişi yardımda bulunur ve 100 bin dolar toplanır. Bu parayla Harris’e başını sokacak bir ev temin edilir.
Harris ise, “Sahip olmadığı bir eşyayı teslim ettiği için yaşananların kendisini şaşırttığını” söylemektedir.
Benzerini ülkemizde de görebileceğimiz bu hadiseden alınacak pek çok ibretler/dersler vardır elbette. Dürüstlük, minnettarlık, vefa, asalet, tevazu…
Benim dikkatimi çeken ise Harris’in “Bebekliğinden beri kendisini bir din adamı olan büyükbabasının yetiştirdiğini ve hâlen ahlâk sahibi olduğu”nu söyleyerek dine ve ahlâka vurgu yapmasıdır.
Demek ki sağlam bir dinî ve ahlâkî temel alan insanlar, şartlar ne kadar kötüleşirse kötüleşsin kendilerini bozmuyorlar, asaletlerini kaybetmiyorlar, vicdanlarının sesini dinliyorlar.
Dine ve dinî değerlere karşı olanların; kendine ait olmayan şeylere el uzatan vicdan ve ahlâk fakirlerinin kulakları çınlasın…