Ömür sermayesi az olmasına rağmen, bu muvakkat dünyada, ebedî saadeti kazandıracak çok mühim işler olduğunu öğrendik. 

Bir çekirdek idim. Çıktım yola, kudretin beni ehemmiyetli cihazlarla donatmış olduğunu anladım. Demek ki bu cihazlar boşa verilmemiş. Benden önemli ve daimi bir şeyler bekleniyor. “Biliniz ki mevcudat içinde en kıymetdar, hayattır. Ve vazifeler içinde en kıymetdar, hayata hizmettir. Ve hidemat-ı hayatiye içinde en kıymetdarı, hayat-ı fâniyenin hayat-ı bâkiyeye inkılab etmesi için sa’y etmektir. Şu hayatın bütün kıymeti ve ehemmiyeti ise hayat-ı bâkiyeye çekirdek ve mebde ve menşe olması cihetindedir. Yoksa hayat-ı ebediyeyi zehirleyecek ve bozacak bir tarzda şu hayat-ı fâniyeye hasr-ı nazar etmek; âni bir şimşeği, sermedî bir güneşe tercih etmek gibi bir divaneliktir.” (Tarihçe-i Hayat, s. 209) 

Bana takdir edilen kader proğramına razı olmalıyım ve hakkıma düşenlere razı olmalıyım ki ancak öyle rahat edebilirim, bu dünyada onu anladım. 

İnsan madem bu dünyada kısa bir an duracaktır. O halde kısa hayatı baki bir aleme çevirebilmenin bazı anahtarları şunlar olsa gerek: 

Beş vakit namaz, farzlar, büyük günahlardan kaçınmak, her işe besmele ile başlamak, zekat vermek, zikir, fikir, şükür, oruç, doğru olmak, işini hakkıyla yapmak, alın teri ile kazanmak, veren el olmak... İlim ile meşgul olmak, öğrendiğiyle amel edebilmek, kainatı manayı harfiyle okumak v.s 

İşte elli üç senelik ömrü hayatım da öğrendiklerim bunlardır. Rabbim bizleri fani dünyanin malayani işleriyle meşgul etmeden, Umur’u Hayriyede istihdam eylesin. Çoluk ve çocuğumuzun imanlı şekilde, Caddeyi Kübray-ı Kur’aniyede yürüyebilmelerini, hayırlı rızıklar kazanmayı nasip etsin. 

Rabbim bizleri her geçen gün ve saatte ve dakikada kendine yaklaştığımız bilincinde olup öyle amel etmeyi, kelime-i şehadetle emaneti sahibine teslim etmeyi nasip etsin. Amin