Ey ilmi ile gururlanıp, ulvi hakikatleri ve iman dusturlarını hiçe sayan biçareler. Bu hayatı baki mi sandınız? Nice sultanlara Süleymanlara, Karunlara kalmayan dünya sana mı kalacak? İnsana verilmiş cihazat ve kabiliyetleri kendinden mi zannettin?

“Benim ayetlerimi ucuza satmayın” ayetinin muhatabı insanlar. Rabbim sizlere akıl ve fikir versin. Elmas hükmündeki hakikatleri, cam parçalarına değişiyorsunuz ya... 

Dünya ve sahip olduğunuz makamlarınız sona ermekte. Musalla taşında er ya da hatun kişi niyetine tabi olmamaya çare mi var? O gün tüm dünyevi kazanımlarının geride kaldığı, varsa, uhrevi kazanımlarınız ile baş başa kaldığın gündür. 

Sana bahşedilen ilmini, Allah’ı tanımak için kullan. Başak misali ilmin arttıkça başın eğilsin. Gurur ve enaniyeti bırak. Gönlünde sevgi ve muhabbet gülleri açsın. Cemiyette birlik, beraberlik, aşk ve muhabbet, dirlik ve uhuvvet kuvvet bulsun. Üstünlük takvada olsun.

Yoksa dünyanın ağır yükü ve ihtiyaçların çoğalıp, gereksiz zaruretlerin artması insanda ne psikoloji ne de sağlık bırakmıyor. İmanı hassasiyetlerin unutulması, ister istemez herkese sirayet etmektedir. 

İlmi muhafaza edemeyen idarecilerin basiret gösterememesi ya da o hakiki ilmi elde edememesinden dolayı o ilmin izzetinin kendisini ve tabiini muhafaza edememesinden göz göre göre evladımız, eşimiz, dostumuz kısaca insanlık bataklığa ve günahlar denizine düşmekte, çırpındıkça batmakta ya da yılanlara sarılmakta, neticede zayi olup gitmekte. 

Sözün özü ilim her müminin yitiğidir. Ancak her zaman ilimden önce hidayet dilenilmeli, ilim elde edinildiğinde basiret gözü açık olmalı, ilim baki-i hakikinin yolunda sarf edilmeli. Cemiyet huzur, bereket, tekalüm bulsun ve kurtuluşa ersin.