Hapishaneye her giren kendine kader mahkûmu der, ama eminim tarih hiçbir dönemde bu kadar çok gerçek kader mahkûmu görmemiştir.

İnsanlar halis niyetleriyle Allah rızasını kazanmak ve iyilik yapmak için adeta koşarak yaşarken, kendi hayatları ile uzaktan yakından ilgisi olmayan bir gecede hayatlarının ve hayallerinin yıkılacağını tahmin etmemiştir. Vatanı ve milleti canlarından bile çok seven bu insanlar maalesef vatan hainliği ile itham edilmektedir. Hele bir de bugüne kadar kul hakkına girmemek için kılı kırk yaran bu insanların bütün haklarının hiçbir savunmaları alınmadan, adil bir değerlendirme ve hatta yargılama bile yapılmadan ellerinden alınması yirmi birinci yüzyılda ülkemizin en büyük utancı olacaktır. Görünen o ki gerçeklerin ortaya çıkması ve insanların sevdiklerine ve ellerinden alınan haklarına kavuşmaları için biraz daha zaman ve çokça sabır lâzım. Allah’tan iman ve sabır diliyoruz, Allah imtihanımızı zorlaştırmasın inşallah.

Bu düşüncelerle umutlarımızı ve sabrımızı diri tutmaya çalıştığımız bu dört duvar arasında Yeni Asya Gazetesi bizler için sığınacak bir liman olmuştu. Olmuştu diyorum çünkü aylardır sorunsuz olarak bize ulaşan gazeteniz 11 Nisan 2017 Salı gününden itibaren bize verilmemektedir. Cezaevi Müdürlüğü’ne 14 Nisan 2017 tarihinde vermiş olduğumuz dilekçeye de henüz bir yanıt alabilmiş değiliz.

Gazeteniz ile aynı gün yasaklanan Cumhuriyet Gazetesi 16 Nisan tarihinde düzenlenen referandumun ardından tekrar koğuşlara dağıtılmaya başlanmıştır. Ancak Yeni Asya Gazetesi’ne uygulanan yasak halen devam etmektedir.

Konuyla ilgili yapabileceğimiz bir şey var mı diye size sormak için  yazmayı uygun gördüm. Umutlarımızı diri tutmak için duâlarınızı, yazılarınızı ve müjdeli haberlerinizi bekliyoruz.

Saygılarımla.