|
Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Uzmanı Dr. Ayten Erdoğan bebek ve çocuklarda belli yaşa kadar parmak emmenin herhangi bir psikopatolojik sorun olmadan 3- 4 yaşlarına kadar her sağlam çocukta görülebilen normal bir davranış olduğunu söyledi.
Özellikle aile içi huzursuzluk, yalnız bırakılma, anne-baba kaybı gibi etkenlerin çocuklarda parmak emme alışkanlığını artırdığına işaret eden Dr. Erdoğan; “Parmak emmenin genellikle 18. ay dolaylarında sıklaşıp, 2 yaşından sonra azalarak 4 yaş civarında kaybolması beklenir. Parmak emme çoğunlukla beslenmeye bağlı olmayan, açlıkla ilişkisiz görülen bir davranıştır” dedi.
AİLE İÇİ HUZURSUZLUKTA
ÇOCUK EMMEYE SIĞINABİLİR
Çocuklarda parmaklar dışında, dudaklarını, elbisesinin eteğini ve mendilinin, yastığının, yorganının ucunu veya benzer eşyayı emme davranışına rastlanabildiğini belirten Dr. Erdoğan, parmak emmenin genellikle geçici olup yaş büyüdükçe kaybolduğunu kaydetti.
Eğer 5 -6 yaşından sonra da parmak emmeye devam edilmesi halinde çocuğun ruhsal bir sorunu olabileceği düşünülerek, sebepleri araştırılıp, çözüm yollarına başvurulmasını tavsiye eden Uzman Dr. Ayten Erdoğan, aile içi huzursuzluk, yeni bir kardeş doğumu, anne-baba kaybı, yalnız bırakılma, çevresinde beklenmedik bir değişiklik, gibi sıkıntılı hayat olayları sonrası geçici bir süre çocuğun parmak emmeye sığınabileceğini veya emme miktarını artırabildiğini dile getirdi.
HANGİ DURUMDA TEDBİR ALMAK GEREK?
Dr. Erdoğan parmak emme alışkanlığının sebepleri ve çözüm yolları hakkında şunları söyledi: “Parmak emmenin gün içinde de sürekli olması, 4 yaştan sonra da aynı sıklıkla devam etmesi, çocuğun başka aktiviteler yapmaktansa parmak emmeyi tercih etmesi, aile fertleri dışında kişilerin yanında da parmak emmeyi devam ettirmesi, çocukta ek olarak konuşma ve iletişim problemleri olması ve yaşıtları ile birlikte olmaktansa parmak emmeyi tercih etmesi. Çocuğa yeterli ilgi gösterilmediği durumlar, anne-babanın aşırı cezalandırıcı ya da kollayıcı tutumları, bakım verenden (anne, bakıcı, anne-babaanneden) ayrılık, çocuğun örseleyici yaşam olaylarına maruz kalması (aile içi şiddet, istismar, savaş) gibi nedenlerde psikolojik sorunlar ortaya çıkabilir. Çocukları vazgeçirmek için azarlamak, bir takım cezalara başvurmak, acı biber sürmek, ellerini bağlamak gibi sert tepkilerden kaçınılmalıdır. Anne-babanın çocukla birlikte kaliteli vakit geçirmesi, ilgilenmesi, emme davranışı olsa da olmasa da gereklidir. Çocuğun durumu incelenmeli, düzeltici önlemlerin yalnızca bir belirti olan parmak emme yerine, asıl sorunların çözümüne yöneltilmesi gerekir. Asıl nedenler ortadan kalkmadıkça parmak emme gibi davranışlar devam edeceğinden gerekli olduğunda çocuk psikiyatrisi hekimine başvurulması önerilir. Çocuğa kendi kendini kontrol ederek isterse bu alışkanlığı terk edeceği inancını kazandırmak, bu konuda çocuğu desteklemek, gerektiğinde öğretmenden yardım almak yararlıdır.”
|
