ŞEYTANIN DESİSELERİ

Enâniyet, hizmete zarar veren tehlikeli bir damardır - İBRAHİM ERSOYLU

Ehl-i dalâletin taraftarları, genelde Müslümanlara, özelde Nur Talebelerine karşı kullandıkları silâhlardan biri de enaniyettir. Bazılarının enesini okşayarak kendilerine doğru çekerler ve doğru hizmet yapmasını engellerler.

İnsanda en tehlikeli ve zayıf damar enaniyettir. Mülhitler, inkârcılar, kullanabileceklerini düşündükleri birinin (bu kişi âlim de olabilir) enaniyetini okşarlar ve onunla iman ve Kur’ân dâvâsına büyük bir darbe vururlar.

Ehl-i dalâlet eneye binmiş dalâlet vadilerinde koşuyorlar. Bu zamanda bir buz parçası hükmündeki eneyi, cemaat havuzunda eritmekle gerçek olarak hakka hizmet yapılabilir. Kur’ân hizmeti eneyi kabul etmez. Bizden “ben” yerine “biz” dememizi ister.

Enaniyetin işimizde en tehlikeli ciheti kıskançlıktır. Yapılan bir hizmette niyet Allah’ın rızası olmayıp kıskançlık devreye girerse, o hizmet bozulur. Nasıl ki, bir insanın bir eli diğer elini kıskanmaz, gözü kulağına haset etmez, kalbi aklına rekabet etmez, bütün vücut azaları bir hedefe doğru birlikte hareket eder; öyle de, Risâle-i Nur’un şahs-ı manevisini oluşturan Nur Talebeleri hizmet heyetlerinde bulunan her bir talebe, bir duygu, bir aza hükmündedir. Birbirlerini kıskanıp bir birlerine rekabet etme yerine, destek verip birbirlerinin meziyetleriyle telezzüz edip onlarla iftihar etmek lâzımdır.1

Bediüzzaman, İhlâs Risâlesi’nde iman ve Kur’ân hizmetindeki kardeşlerimizin meziyetleriyle şakirane iftihar etmek gerektiğini anlatır.2

Bediüzzaman, Hakka hizmetin, büyük ve ağır bir defineyi kaldırmak ve taşımak gibi olduğunu, ne kadar kuvvetli eller altına girerse, daha çabuk ve kolay götürüldüğünü, birbirini kıskanmak bir yana kuvvetli ellerin gelmesi ile sevinip onlarla iftihar etmenin gerektiğini ifade eder.3

Dipnotlar:

1- Mektubat, yeni tanzim, s. 722 vd.

2- Lem’lar, yeni tanzim, s. 395.

3- A.g.e., s. 387.

30.08.2009