Kültür-Sanat

Nur mesleğinden damlalar

Bediüzzaman Said Nursî bir eserinde, “Risâle-i Nur(un), bu asrı, belki gelen istikbali tenvir edebilir bir mu'cize-i Kur'âniye olduğunu (…)” beyan ediyor.

Onun bu gücü, hiç şüphesiz, hükmü kıyamete kadar sürecek olan Kur’ân ve sünnet-i seniyye güneşlerinden aldığı nurları yansıtmasından kaynaklanıyor.

O nurların gücü sayesindedir ki, Bediüzzamanın tek başına çıktığı hizmet yolunda bu gün artık milyonlarca talebesi vardır. O talebeler ve “çileli bir hayatın meyvesi” olan Nur Risâleleri bütün dünyaya yayılmıştır.

Onun eserleri ve onlardan ders alanlar, beşeriyetin fikir dünyasına büyük katkılarda bulunmaya devam etmektedirler.

***

Nur Mesleğinden Damlalar isimli kitap yayınlarımız arasında yerini aldı.

Sami Cebeci’nin, zihninden süzülen tefekkür damlalarını bizlerle paylaştığı çalışma, üç ana bölümden oluşuyor. Çalışmada, farklı mevzuların işlendiği 42 altbaşlık bulunuyor.

Yazar birinci bölümde yer alan makalelerde, en geniş geniş daire olan “içtimaî ve siyasî” mevzuları Risâle-i Nur perspektifinden ele alarak değerlendiriyor.

Dinin toplum hayatındaki müspet tesirlerinin inkâr edilemez olduğunu, sadece polisiye tedbirlerle emniyet ve asayişin sağlanamayacağını, suç işlemeyi önlemek için kalplere birer “manevî yasakçı” konulması gerektiğini, bunu sağlayan şeyin ise ancak “din” olduğunu, dini toplum hayatından dışlamakla aslında emniyet ve asayiş düşmanlığı yapıldığını belirtiyor.

Dünya hayatının ebedî hayat yanında hiç hükmünde olduğunu, sadece şu kısa ve fani hayat-ı dünyeviyeye çalışmanın, hayatını sefih eğlenceler içinde geçirmenin gerçek anlamda bir mutluluk getirmeyeceğini “Mutluluğun doğru adresi”nin ancak ve ancak “sünnet-i seniyye ekseninde yaşanan bir hayat” olduğunu belirtiyor.

Ehl-i dalaletin sinsice yürüttüğü “dünyevileştirme projeleri”ne dikkat çekerek, insanlığı yutacak bu büyük ve tehlikeli girdaba karşı insanlığın, hususan Müslümanların uyanık olması gerektiği ikazı yapılıyor.

İkinci bölümde ise, dar daire olan fakat büyük ve sürekli vazifeler bulunan “şahsî daire”ye dair konular işleniyor. İlim ile tekemmül etmek için dünyaya gelen insanın kemalatını kuvvetlendirecek meseleler ele alınıyor. Adab-ı muaşeret üzerinde durularak, Peygamberî (asm) ahlâkın toplamından ibaret olan sünnet-i seniyye ekseninde, şahsî ve içtimaî hayatımızı süsleyecek tavsiyelerde bulunuluyor.

Okumanın ehemmiyeti; haram-helale dikkat edilmesi; olumlu-olumsuz verilen bütün duyguların yerli yerinde kullanılması; başta namaz olmak üzere ibadetlerin mânâsı ve önemi; başarının sırları gibi konularda fikirler serdediliyor.

Üçüncü bölümde ise, tecdid silsilesinin son halkasını teşkil eden Risâle-i Nur’un meslek ve meşrebine dair mevzular işleniyor.

Bir dâvânın ve dâvâ adamının vazgeçilmez özelliklerinden bir tanesi olan “fedakârlık” hasletinin ehemmiyeti üzerinde duruluyor. Asr-ı Saadet’ten günümüze, İslâm kahramanlarından “fedakârlık” örnekleri sunuluyor.

Nur Talebelerinin hizmetlerini, ihlâs dairesinde yapmaları gerektiği; Nur mesleğinin tarikatten ziyade hakikat mesleği olduğu; hılletin düsturunun mânâsı ve önemi; Nur Talebelerinin sadece tebliği düşünmeleri gerektiği, kabul ettirmenin Cenâb-ı Hakkın vazifesi olduğu; meşveretin önemi ve esasları; problemler ile, tesanüdü muhafaza ederek mücadele edilmesi gerektiği; hadiselere tevhid nazarıyla bakılması; hizmetlerin ibadet şuuru içinde yapılması gibi farklı konular işleniyor. Risâle-i Nur’a esas teşkil eden prensipler akıcı ve anlaşılır bir dille izah ediliyor.

İsmi, kitabın daha çok Nur Talebelerine hitap ettiği izlenimini verse de, bu kanaatimizce doğru olmasa gerek. Kitabın; satırları arasında gezinirken, hayatını istikamet üzere yaşamayı arzulayan ve bunun yollarını araştıran herkese, bütün Müslümanlara, faydalı olacak bilgileri ihtiva ettiğini fark ediyoruz.

Önümüzdeki hafta buluşmak üzere, hoşça kalın.

YENİ ASYA NEŞRİYAT

[email protected]

03.12.2010