Zorluklara rağmen mesleğinden taviz vermemiştir. Risale-i Nur’a bütün olarak bakmakla anlaşılan bu mesleğin muhafaza edilmesindeki ziyade hassasiyeti, merhum Zübeyir Gündüzalp üstlenmiştir. Yeni Asya da matbuat âleminde bu mesleğe sadakatle hizmetine devam ediyor. Adalet, meşveret ve kanunda inhisar-ı kuvvet esasları üzerine müesses olan anlayışı kabul ediyor. Bu değerlere samimi inanan demokrat ehl-i siyasete de projektör olmaktadır.

“Başkasının dalâleti sizin hidayetinize zarar etmez; sizler, lüzumsuz onların dalâletleriyle meşgul olmazsanız.” (Maide, 105) ayetinin ikazı oldukça manidardır. Risale-i Nur’a dayanan görüşlere itiraz Kutb-u Azam’dan bile gelse sarsılmamak gerekir.

Geniş siyasî dairelerin cazip propagandaları, fikrî temelleri sağlam meslek sahiplerini tesir altında bırakamaz. Üstadın vaktiyle İstanbul siyaseti için “İspanyol hastalığı gibi bir hastalıktır. Fikri hezeyanlaştırır” tesbiti, istibdat manasındaki idare ile başlayan yeni dönemde bu özelliğini devam ettirmiştir. 

Meslek sadakati aklın, kalbin ve fikrin selâmeti için de önemlidir. İstibdada dayanan siyasetlerin aldatmakla iş görmesinden “Bu zamanda merakla radyo vasıtasıyla ciddî alâkadarâne küre-i arzdaki boğuşmalara merak edip bakanlar, dikkat edenler, maddî ve manevî pek çok zararları vardır: Ya aklını dağıtır, manevî bir divane olur; ya kalbini dağıtır, manevî bir dinsiz olur; ya fikrini dağıtır, manevî bir ecnebi olur.” (Kastamonu Lahikası, 30. mektup, s. 60)

Risale-i Nur, aklı dağıtıp divane olmaktan, kalbi dağıtıp manevî dinsiz olmaktan ve de fikri dağıtıp manevî ecnebi olmaktan fertleri ve cemiyetleri muhafaza edip, imtizac-ı efkâr ile ittihad-ı İslâma götüren mesleğin esaslarını vaz’ ediyor.

“İleride bir fitne olacak. O fitne içinde kişi mü’min olarak sabahlayacak, kâfir olarak akşamlayabilecek. Ancak Allah’ın ilimle kalbini dirilttiği kimseler hariç.” (Ramûzu’l-Ehadis, s. 299, 3722 hadis.)

Bu hadis-i şerifin beyan ettiği iman ve küfür arasındaki hızlı geçişlerin sebeblerinin bir boyutuna Said Nursî Hazretlerinin Kastamonu Lahikası 30. mektuptaki izahlarıyla bakabiliriz.

İstibdat ihtilaftan istifade ettiği için, aklen ve fikren parça parça olmuş kitleler arasında ciddi çatışmalar ve kutuplaşmalar meydan alıyor. Ehl-i imanın arasındaki şikak ve nifak, sermayesi aldatmak üzerine kurulmuş süfyan komitelerinin batıl mesleklerinin kuvvet bulmasına zemin hazırlıyor.

Üstadın ortaya koyduğu meslek, ehl-i iman arasında uhuvvet ve muhabbeti tesis eden meşrutiyet-i meşruadır. Kuvvete değil hakka dayanma, dışlayan değil birleştiren muhabbet dili, hakikat ve hikmetle mezcolmuş marifet, keyfîlik değil kanun hâkimiyeti, fazileti şahıslara hasreden değil, şahs-ı manevîlerin içinde benliği eriten hizmetkârlık anlayışıdır.

Nifak komiteleri, maske takarak dördüncü dönemlerini devam ettirmeye, aldatmakla iş görmeye devam ediyorlar. Nurun mesleğine hakta şiddetli sebat ile bütün hileleri boşa çıkarabiliriz. Haksız saldırılar ise bizim hakperestâne duruşumuza tereddüt vermek değil, sadakatimize kamçı olmalıdır.