Adam olmak, nedir ya da kimler adam olmalı?

Adam denildiği zaman akla ilk gelen cinsiyet farklılığı mıydı ki?

Sorular o kadar derin ve mantık zorlamakta ki; Yaşanılan dünya hayatında, şüphesiz bin bir zorluklar çekilmektedir. Ülkemizin zaman zaman deyim yerinde ise “çok dar boğaz geçitlerden geçtiği” dönemlerden birini yaşamaktayız.

Tarihler 15.07.2016’yı anlattığında, belki de her kafanın yazacağı farklı anılar ortaya çıkacak. 

Ya da yaşadığı olaylar ve çevreden dolayı farklı görüşleri kaleme alıp anlatacaktır.

Ahlâk, adap ve din ve farklılıklarından doğan hayat biçimlerinin verdiği bir hayattan bakan gözlerin yazdıkları nasıl aynı olabilir ki!

Çocukluk dönemimde hayal meyal hatırladığım, 12 Eylül darbesinin konuşmalarını büyüklerimiz bizlerin yanında yapmazlardı. Yanlış bir fikir, beyinlerimizde yerleşmesin diyerek...

Şimdi bırakın konuşulmasını... Sanal âlem diye adlandırılan bir ortamda neler neler yazılıp anlatılmakta. Medya diye adlandırılan kurumlar daha da vahim tablolar sergilemekte. Her kafadan ayrı ayrı sesler çıkmakta.

“Aman çocuktur, ne anlar?” diyenleri anlamak mümkün değilken. “Şimdiden anlasın bilsin, bu şerefsizler...” diye başlanılan, küfür muhtevalı kelimeler ile körpe beyinlere nüfuz edilmekte.

Bu aralar en çok duyduğum ya da okuduğum kelimelerin başında “Adam Ol” gelmektedir. Şöyle bir düşünelim mi?

Adam olmak için bir yerden mezun olmak mı lâzım.? Adam nasıl olunur ki!

“Adam ol“ kelimesi aslında halk arasında dürüst, saygılı, efendi ve çalışkan ol gibi kelimelerin tek bir cümlede toplanıp sarf edilmesiydi.

Adam kelimesi aslında cinsiyet olarak söylendiğinde “erkek”tir. Lâkin bu şeklinde söylenildiğinde ise, sadece olması gerekilen biçim bildirimidir. 

“Adam olmak” deyimi... Allah’a kul olmak, güzel ahlâklı olmak ya da insan olmak kavramlarının dışında apayrı bir muhtevaya sahiptir.

İlk olarak bu kavramın dinde yeri yoktur. Adam olmak yerine kul olmak emredilir. Yani, sadece yaratılanın emir ve yasakları ile sürülen bir fani hayatın yaratılana, bahşedildiği anlatılır.

Toplumun hayat şekillerine göre sürdürülen bir hayat biçiminde, toplumlarda, kişilik bozuklukları baş göstermektedir. Ve iki ayrı yaşam biçimi karşı karşıya geldiğinde ise... İşte olanlar olmaktadır. 

Her toplum ya da uydurulmuş her din, kendine özgü yaşanılmasını ister. Kafalar şekillere göre rengârenk yanar söner. 

Dünyanın batısındaki hayat ile, doğusundaki hayattan oldukça farklı değil midir? İşte bu hayatlardan dolayı her kesim kendi yaşantılarının doğru olduğunu ve yaşanılması gerektiğini savundukça... Adam olunmuyor... 

Eğer gerçekten adam olmak istiyor isek, fikir özgürlüğüne saygı duymayı öğrenmeliyiz. Menfaatler uğruna hayat sürmekten vazgeçmeliyiz. 

Koltuk sevdası denilen, makam aşkının geçeceğini ve yılların ardından nice hesapların belki de önce bu dünyada ve akabinde Yaradan’a ödeneceğini... 

Hiç unutmamalıyız. 

Ha birde adam olunacak ise, kıskançlık ve nefislerinin yaşattığı aşağılık kompleksinden oluşan ruh halinden sıyrılmalıyız. Adam olmak yerine, önce yüreklere misafir olalım.

Sevgiyi ve saygıyı hayat felsefemiz olarak, ruhlarımızı bu renklere boyayalım.

Her topluma ya da kişilere, yalakalık yapıp geçici bir sıfatla “Adam olmak”tan ise... Yaradan’a hakikî kul olalım.

Bir önemli mevzu da; dinimizi ve Allah’ımızı kullanarak, ne adam ne de bir varlık olabiliriz. Sadece yağmurun ardından gökkuşağı oluruz. Lâkin, bir müddetlik. Hiçbir zaman gökkuşağı altından geçilmez. Ve sadece hayranlık yaşatır, bakan gözlere. 

Sonrası... Ya yakıcı güneş ya da şiddetli bir yağmurdur. Aldanıp sırılsıklam olacağımız.

Adam olmak değil amacım, sadece siz değerli okurlarımın yüreğinde sevgi ve duâ ile anılmak. 

Sevgi ve saygılarımla.