|
Başbakan, Gül konusunda fena ofsayta düştü. Önceden söylediği sözleri unutması, baş başa konuşup halledebileceği adaylık konusunu araya insanlar sokarak tartışmaya açması, hem Gül’de hem de belli bir kesimde şaşkınlık yarattı. Erdoğan’ın sözünde duran lider imajı sarsıldı.
Dışardan baktığınızda Başbakan Erdoğan’ın, Abdullah Gül’ün Cumhurbaşkanlığı adaylığı konusunda fena halde ofsayta düştüğü, kurtulmaya çalıştıkça da, daha fazla kaydığı izlenimini ediniyorsunuz.
“Ettiği her sözün arkasında duran lider” olmakla övünürdü.
“Açık konuşan, güvenilir lider” diye nitelenirdi. Bu sıfatlar, önemli ölçüde zedelenmiş gibi...
Başbakan’ın böylesine ofsayta düşmesinin temelinde de, beklenmedik iki önemli gelişme görülüyor. Biraz spekülasyon yapıldığında şöyle bir manzara ile karşı karşıya kalınıyor.
Hatırlayacaksınız, Başbakan seçim kampanyasında ne diyordu?
Hem son kararın yine de Gül’e ait olduğunu söylüyor, hem de elinde birkaç isimle liderleri dolaşacağını ve bir uzlaşı arayacağını açıklıyordu.
Neden biliyor musunuz?
Anlaşılan, Anayasa Mahkemesinin 367 kuralını koymasıyla birlikte, Gül’ün Cumhurbaşkanlığı adaylığını kafasında silmişti. Gül’ün defteri artık kapanmıştı. Üstelik seçimlerde yüzde 47 oy almayı da hiç mi hiç beklemiyordu. Beklentisi yüzde 40’lardaydı ve bu oranla partisinin Cumhurbaşkanı adayı seçemeyeceğini bildiği için “uzlaşı arayacağım” diyordu.
Seçimler büyük sürpriz yarattı ve Erdoğan’ın ilk ofsayta düşüşüne yol açtı. Adaylık sorunu hem partiye büyük oy getirmiş, hem de Gül’ü birden bire beklenmedik biçimde büyütmüştü.
Seçimlerden sonra da aynı söylemi sürdürdü. “Karar Gül’e aittir” diyor, aynı zamanda da uzlaşı vaktinin geldiğini söylüyordu. Zira hâlâ, Gül’ün 367’ye takılacağını ve Cumhurbaşkanlığı adaylığı için partiler arası bir uzlaşıdan kurtulunamayacağını düşünüyordu. O saatte de Gül hâlâ devre dışındaydı.
Erdoğan’ı ikinci defa ofsayda düşüren sürpriz galiba MHP’den geldi. Bahçeli, Cumhurbaşkanlığı seçimi oturumuna katılacaklarını açıkladı.
Erdoğan yine ofsayta düşmüştü.
Gül’ün adaylığı canlanmış, Erdoğan’ın beklentileri suya düşmüştü. Uzlaşı arayışı sözlerini de tutamaz durumda kaldı. “Karar Gül’ündür” demekten başka çaresi yoktu.
Gül de, “tabii ki adayım” deyiverince Başbakan’ın ofsayttan kurtulabilmesi için tek çare kalmıştı. En yakın arkadaşı, politik yaşamının yıkılmaz kişisi, AKP’nin değişmez 2’inci ismine, “Gel bu işten vazgeç. Gerilim çıkar. Benim kafamda başka isim var” demek veya arkasında durmak yerine, yakınları aracılığıyla ve medya üzerinden “fedakârlık etsin” mesajları yollamayı tercih etti. Acaba bu mantık dizisi doğru mu? Yoksa tümü spekülasyon mu? Yakında anlayacağız...
Posta, 10 Ağustos 2007
| 
