|
Dünya piyasalarının allak bullak olduğu bir dönemde açılan kapatma davası aslında bu operasyonun uluslararası bir sürecin parçası olduğu izlenimini veriyor. Biraz geriye gidip, Ergenekon Çetesi tarafından tertiplenen Danıştay Saldırısı’nın da zamanlama açısından yine uluslararası piyasaların yerle bir olduğu bir döneme denk getirildiğini hemen fark ediyoruz.
Dolayısıyla görülen o ki davayı açanların çok önemli hedeflerinden birisinin de olası bir ekonomik krize zemin hazırlamak olduğu iddia edilebilir. Aslında bu operasyonun ilk işaretini, Ergenekon soruşturması kapsamında gözaltına alınıp daha sonra serbest bırakılan Akşam gazetesi yazarı Güler Kömürcü, 1 Ocak 2008 tarihli yazısında vermişti. “2008: Ekonomik kriz ve istihbarat savaşları yılı mı?” başlıklı yazısında (http://www.aksam.com.tr/yazar. asp?a=103607,10,5) kriz senaryolarından bahseden Kömürcü’nün bahsettiği plan akim kalmış olmalı ki, bu sefer kapatma davası devreye girdi.
Bu arada unutmadan gerek diğer gruplar gerekse Akşam Grubu Tuncay Güney’in JİTEM elemanı olarak Akşam gazetesinde çalıştığını görmezden geldiler... Kriz konusunda istenilen netice elde edilememiş olacak ki, bu sefer son mortgage krizinde itibarları yerle bir olan kredi derecelendirme kuruluşları http://www.referansgazetesi. com / h a - ber.aspx?YZR-KOD=81&HBR-KOD=93142 eliyle bu uluslararası operasyonun ikinci perdesi sahneye koyuldu. Deneyimli bir istihbaratçı olan Bülent Orakoğlu’nun “Ankara’da Gölge Oyunları” kitabında da vurguladığı gibi, hükümetleri iktidardan uzaklaştırmanın birinci aşaması asayiş sorunları çıkmasına zemin oluşturmak, ikinci aşaması da ekonomik kriz çıkarmak olduğuna göre bu konuda da bazı çabaların olması kaçınılmazdır!
Bu durumda ister istemez akla şu soru geliyor; acaba asayiş sorunları çıkaramayan bazı iyi çocuklar şimdi ekonomik kriz çıkararak ülkeyi dizleri üzerine çöktürmeye mi çalışmaktadır? Burada bir parantez açıp birkaç gün önce Radikal gazetesinde yayınlanan Ergenekon yapılanmasına dikkatinizi çekmek istiyorum. Bu raporun en dikkat çekici bölümü ‘mali yapı’ bölümü oluşturmaktadır. Raporda bu konuda şu görüşlere yer verilmekte: “Ergenekon’un üretim tesislerine, ticari holdinglere ve bankalara ihtiyacı vardır. Hem de doğrudan ve mutlak sahibi olarak.
Medya, uluslararası ticaret, Bankacılık alanlarında deneyimli, Kemalist ideolojiye uygun sivil personele ihtiyaç vardır.” Devletin sahibi olduğunu düşünen bu ‘derin’ ve ‘uluslararası yapının’ Türkiye’de yaşanan ekonomik krizlerde nasıl bir dahli olduğunu doğrusu ben çok merak ediyorum. Bu durumda insan sormadan edemiyor: 1999 yılında hazırlanan bu rapor doğrultusunda bugüne kadar hangi çalışmalar yapılmış olabilir? Ergenekon’un medyası var mıdır? Bankası var mıdır yoksa satılmış mıdır? Para aklama çalışmalarında nasıl bir yol izlenmiştir? Ve daha da önemlisi Ergenekon’un gelir kaynağı nedir?
Bence bu konuda bilgi sahibi olmak için Aksiyon dergisinde yayımlanan “Bir İstihbaratçının Borsa Analizi” isimli yazıyı bir kere daha okumakta yarar olabilir. Yalnız şunu söyleyebilirim: Böylesi işlere kalkışan bir çetenin, örgütün mutlaka bu bağlantıları vardır. Türkiye 28 Şubat’ta bu üçgeni, medya, banka, holding üçgenini (Altın üçgen) kuranların ülkeyi nasıl soyduklarını görmüştü...
Bugün, 9.4.2008
| 
