“insan bu âleme ilim ve duâ vâsıtasıyla tekemmül etmek için gelmiştir” diyor Bediüzzaman Hazretleri.
İnsan bunu yaparken önüne bir hedef koymalı ve kainatla irtibat içinde olmalı. İrtibat içinde olurken de cevresiyle, ve yaratıcısıyla iletişiminde adil olmaya çalışmalı.
İletişimin de adaleti sağlayamayan insan, kendini öne çıkarma eğilimindedir ve o kişi artık hep ben, hep bana diyerek hayat sürmeye başlar. Büyüklenme ve kibir kıskacında sıkışan insan ahir zamanın dehşetli hastalığına yakalanmama çarelerini arayıp uyanık olmalı. Bir kıssa anlatılır:
Mel’un şeytan hizmetçi kılığında Cüneyd-i Bağdadi Hz.leri’nin yanına gelip “Efendim size hizmet etmekle şereflenmek istiyorum, feyiz ve bereketlerinizden istifade etmek arzusuyla geldim, lütfen kabul buyurunuz” dedi. Cüneyd-i Bağdadi Hz.leri kabul etti ve şeytan yirmi sene kendisine hizmet etti, ama bir kere olsun vesvese veremedi. Nihayet ümidini kesip bir gün: “Ey üstadım siz beni tanımıyor musunuz?” diye sordu. Cüneyd-i Bağdadi Hz.leri: “Ben seni ilk geldiğin gün tanımıştım, sen iblissin.” dedi. Şeytan: “Ey Cüney-i bağdadi ben senin kadar yüksek makam ve derecelere kavuşmuş olan bir zat daha tanımıyorum.” dedi. Cüneyd-i Bağdadi Hz.leri buyurdu ki: “Ey mel’un, hemen defol git. Şimdi de beni kendimi beğenme (ucub) gibi bir duruma düşürmek ve beni mahvetmek arzusundasın değil mi? Bu çirkin maksadına kavuşamayacaksın, haydi defol.” diye cevap veriyor.
Evet insan nekadar iyi olursa olsun, ne kadar başarılı olursa olsun imtihan devam eder. İmtihan vesilemiz olan şeytan da hiç boş durmaz. Her yönden saldırır. Sadece İyi olmak, başarılı olmak, güzel olmak değil, tüm bunların kendimizden olmadığını bilmek ve ona göre davranmak görevimizdir.
İyilikler Allah’dan kötülükler nefistendir. Peygamberler bile nefsin kötülüğünden Allah’a sığınmışlar.
Bu asır enaniyet asrıdır. Tehlike büyükdür. Başarıya çabuk ulaşmak mümkün. Böyle olunca başarının basamağından kaymak da kolay.
İlim ve dua vasıtasiyle ilerlemek için yaratılan insan neyi, niçin başarması gerektiğini daima sorgulamalı. Allah için olmayan ilerleme kabir kapısına kadar insana yoldaşlık eder. Sonrasında ise azaptır.