21 Aralık 2021 günü “Neymiş efendim faizleri düşürüyormuşuz. Benden başka bir şey beklemeyin. Bir Müslüman olarak nasslar neyi gerektiriyorsa onu yapmaya devam edeceğim. Hüküm bu” demişti.

21 Nisan 2023 günü ise “Enflasyon meselesini bu yıl sonuna kadar kontrol altına alıp, önümüzdeki yıl da tamamen çözeceğiz. Bu kardeşiniz iktidarda olduğu sürece faiz yükselemez, faiz devamlı düşecektir. Amerika’da faiz yükselebilir. Göreceksiniz enflasyon da faizle birlikte düşecek.” demişti.

Cübbeli Ahmet Hoca dahi “Nassı anladık da burası şeriat devleti mi?” demek zorunda kalmıştı. Zira Cübbeli de anlamıştı ki konuşan hakikat değil; hamaset.

Bu konuşmalarda hitabet yok, hamaset var. Hitabet bir ilim, hamaset de öyle. Ancak iki ilim arasında keskin bir fark var: 

Hamasette mübalağa ve cerbeze; hitabette ise doğruluk ve hakikat var. Hamaset duygulara yüklenirken hitabet dimağlara yayılır. 

Hitabette akıl; hamasette duygu esastır. 

Nassı hamasetine ve siyasetine alet edenin “demokrat” olamayacağı kesin. 

Bir dindarın demokrat olabilmesi elbette mümkün. Hem de en âlâsından olur. Dindarlığını hakkıyla yaşayan bir siyasetçi “dindar bir demokratım” diyebilir ve demelidir de. Zira onun nezdinde yükselmesi ve yücelmesi gereken yegâne konu İslâm’dır.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın konuşmalarının tarihine odaklanarak faiz oranlarındaki çarpıcı değişimleri inceledik. Kasım 2021’de yüzde 15 olan faiz oranı, Aralık 2021’de yüzde 14’e düşerken, Nisan 2023’te yüzde 8.50’ye geriledi. Ancak, şaşırtıcı bir şekilde, 2023 Kasım ayında faiz oranının yüzde 40’a yükseldiğini görüyoruz.

Şu tablo “ne oluyoruz” dedirten cinsten.

Bu noktada siyasetçilerin politik hedeflerini din üzerinden sürdürmeye kalkışması milletin duygusal bağlarını zorlamak ve mevcut zorlukları gizlemek için kullanılan bir taktik mi, yoksa gerçekten samimi bir din anlayışının ifadesi mi?

Soru basit olduğundan…

Sükût!

Ama bir itirazımız ve iddiamız var:

Hamasetin türlü oyunları ile “nass” siyasete alet ediliyor. 

Siyasette zora girildiğinde “din” rüşvet veriliyor.