Öğretmenin yolu başka başka.

Ahirzamanın iman, şefkât ve merhamet kahramanı Bediüzzaman’ı yetiştiren kadına bakıyoruz.

“Nuriye Ana” ya…

Ümmi bir hanım. Lâkin ümmiliği sadece okur yazar olmaması. Oysa değme aydınları geride bırakacak kadar bilgili mi bilgili. Aydın mı aydın. İleri görüşlü mü ileri görüşlü.

Babanın yetişemediği yerde o var. Babayla evlâtları arasında öyle güzel bir köprü kurmuş ki, bu günün anneleri anlamakta bile zorlanır.

“Seksen bin zatlardan ders aldığım halde, kasem ediyorum ki, en esaslı ve sarsılmaz ve her vakit bana dersini tazeler gibi, merhum validemden aldığım telkinat ve manevî derslerdir ki, fıtratımda, maddî vücudumda çekirdekler hükmünde yerleşmiş.”

İnsan doğduğunda tertemiz doğar. Önce aile ortamı sonra çevre kirletir eğer kirlenmişse. Bir insanın annesidir ona sevgiyi, merhameti, güvenilir olmayı, adalet duygusunu, vicdanı öğreten.

Aile ortamında göre göre büyür her çocuk doğruyu ve yanlışı. Ailede şiddet varsa kanıksar bir süre sonra o da. Haksızlık varsa. Zulüm varsa. Kadını hiçe sayma varsa. Şiddet sadece fisikî olmayabilir. Psikolojik şiddet en ağır olanıdır oysa.

“Dışarıdan baktım hay haylı. İçine girdim vay vaylı” sevdiğim deyimlerden biridir. İçeride ailesine zerre kadar değer vermeyenlerin dışarıda mahviyet ve İslâm terbiyesiyle arz-ı endam etmesine sakın aldanmayın.

Neler görüyor duyuyoruz. Ne kadınlar can havliyle atıyor kendini, sığınıyor bir yerlere. Özgecan’lar, Berfin’ler, Sevgi’ler... İsmi gazetelere yansıyan yüzlercesi… Ve sessiz sakin kahır çeken binlercesi.

Hemen erkekleri suçlamak olmaz. Bu imana, İslâma, vicdana ve dahi insanlığa sığmayan zulümleri yapanların kahir ekseriyeti belki erkekler amma... Bu erkekleri yetiştirenler de kadın. Anneler çocuklarını yetiştirirken kızlarını geleceğin anneleri, erkek çocuklarını da geleceğgin babaları, kocaları gibi yetiştiremiyorsa sıkıntı kaçınılmaz olacaktır.

Çocuk büyürken ezilen, aşşağılanan, sözü ve kararları geçerli olmayan bir annenin elinde nasıl şahsiyetli, sağlam karakterli yetişsin? Annenin telkin ve terbiyesi İslâmî ve insanî olmazsa. Vicdanî ve medenî olmazsa, üstüne üstlük baba da bu konuda iyi bir rol model değilse daha çook bu konular gündeme gelecek.

Cehalet kadının bu manada yetişmesini niye istesin ki. Eşine iyi davranana, onun hak ve hukukuna saygı duyana, üzülüp incinmesine müsaade etmeyene “kılıbık” diyen zihniyet var oldukça bu böyle sürüp gidecektir.

Kadınlarımız geleceğimizdir. Aydın ve medeni kadınların ellerinde yükselir bir cemiyet.

Çocuğunun yanında eşine saygı göstermeyen, sözlü ve fiili şiddet uygulayanın ne dünyası cennet olur ne ahireti.

Kul hakkına ilk önce aile içinde riayet edilmeli ki, bu dalga dalga sosyal hayatımızda da akis bulsun.

Aslında 8 Mart Kadınlar Gününde yazmak istemiyordum. Başka bir yazı vardı aklımda. Ne var ki haberlerde eşinin üzerine kaynar su dökmüş cani bir kocanın haberini izledim. Dayanamadım.

Gel de yazma şimdi dedim kendi kendime.

Bedduâ etsem olmaz. Allah ıslah etsin demek daha uygun lâkin gencecik o kadının hayatını karartmış olması gerçeği karşısında duâ etmek o kadar zor ki…

İlâhî adalete havale etmek en iyisi galiba.

Not: Kadim dost, temiz insan, hizmet ve gayret adamı Av. Sedat Marmaralı’nın vefatı dolayısıyla kendisine rahmet, kederli eşine ve oğullarına sabr-ı Cemil niyaz ediyorum.

Ayrıca 46 yıllık Yeni Asya dostu Lâtif Kaymak Ağabeyin de ebediyete yolcu olduğunu öğrendik. Ona da Allah’tan rahmet ve mağfiret niyaz ediyor, ailesine başsağlığı diliyorum.