İlk durağımız Ünye idi. Ünye, Ordu’nun şirin ilçelerinden biri. İlk akşam programımız Risale-i Nur’dan bir dersle başladı ve arkasından talebelerin de katılımıyla soru-cevap şeklinde devam etti. Özellikle Yeni Asya’nın temel düsturu olan meşveret esası ve siyasî konularda bazı sorular oldu. Uzun uzun cevaplar ve müzakerelerle o geceyi çok verimli geçirdik.
Ertesi gün Ordu merkezdeki konu ve sorular da aynı minvâl üzere idi. Sabahında Boztepe’ye çıktık. Görülmeye değer bir manzara vardı. Yüksek yerlerin insan ruhundaki tesiri malum! Tam tefekkürlük bir manzara vardı karşımızda. Vaktimizin kısıtlı olması sebebiyle tekrar yola koyulduk.
Bu seferki durağımız, Ordu’ya yarım saat mesafede olan Fatsa idi. Burada da akşama kadar süren bir seminer oldu. Akabinde hizmet ehli ablalarımızla sohbetimiz devam etti. Sabahleyin, Terme için yola koyulduk.
Terme medresemiz, çok orijinal bir hâl almış. Ortamı tıpkı Üstadın evini andıran bir havadaydı. İnsana ayrı bir heyecan ve şevk veriyor. Cemaati de o kadar güzel insanlardan oluşuyor. Burada ilk Risale-i Nur dersini başlatan ablalar, yıllar süren bir dayanışma ile bu hizmeti bugüne getirmişler. Allah onlardan razı olsun. “Es-sebebü ke’l-fâil” sırrınca bugüne değin yapılan hizmetler onların defterine aynen geçecektir inşaallah. Burada akşam ayrı bir program yapıldı, “Beyanat ve Tenvirler”den yaptığımız ders üzerine en can alıcı sorular soruldu. Uzun uzun izah ettik, istifadeli olmuştur inşaallah.
Sıradaki durağımız, Samsun merkez idi. Uzun müzakerelerin ardından gelen sorulara cevap vermeye çalıştık. Ertesi gün kısa bir Samsun gezisi ve sıla-yı rahim için memleketin yolunu tuttuk. Emeği geçen herkesten Allah razı olsun. Hizmetlerini daim ve istikamet üzere makbul kılsın inşaallah. Bu programların ardından edindiğimiz tesbitlerden birkaç tanesini paylaşmak isterim:
En önemlisi yetişmiş eleman ihtiyacı varlığını nereye giderseniz gidin gösteriyor. Bu konuda her gittiğimiz yerde vurgu yaptık. “Üzerimizde vebal var, hiç olmazsa bir yılımızı bu hizmete ömrümüzün diyeti olarak vermemiz lâzım” dedik. Hususan talebe kardeşlerimiz üzerinde bunun bir borç olduğunu hatırlattık.
Diğer bir mesele; özellikle içtimâî-siyasî konulardaki sıkıntılar bilgi eksikliğinden kaynaklı olarak kendini gösteriyordu. “Beyanat ve Tenvirler”den bîhaber olanların sayısı az değil ne yazık ki. En az diğer eserler kadar kendi makamında önem arz eden bu eser, özellikle bu dönemde sık sık okunup anlatılmalı. Asrın müceddidinin her alanda beyan ettiği fikirler bizim için aynı hususiyette ve bağlayıcıdır.
Bir diğer husus, belki de Yeni Asya ekolü için en önemli hususlardan biri olan meşveretin önemi ve ona tebâiyet idi. Bu sebeple, gittiğimiz yerlerde, meşveretin ehemmiyetini, kararlardan haberdar olup, eleştirmeden kabul etmenin önemini anlatmaya çalıştık. Ve tabiî gazetemizin önemi... Diğer gazetelerden farkını izah ettik. Alınıp okunmasının önemini vurguladık. Siyasî ölçülerimizin Risale-i Nur ekseninde ve şahıs değil misyon odaklı olduğunu anlattık.
Bu ve daha başka konularda ciddî bir bilgilendirmeye bütün vatan sathında ihtiyaç olduğunu bir kez daha görmüş olduk. En büyük eksiklik ise, okumamaktan kaynaklanıyor. Gerek Risale-i Nur’u okumanın, gerekse gazeteyi takip etmenin önemi iyice ortaya çıkmış vaziyette.
Umarım eksikliklerimiz en kısa sürede giderilir. Vatan sathı gerçekten tam bir mektep hâlini alır. Tıpkı ilk zamanlarda olduğu gibi... Uhuvvet-muhabbetin hâkim olduğu kalplerde bu hakikatler inkişaf etsin. Ve Üstadın bize haber verdiği “Cennet âsâ baharlar” neşv-ü nema bulsun, o da kabrinden seyretsin inşâallah.
Hülâsa; Ahirzaman Müceddidi’ne hakikî ve tam sadakatli bir talebe olmak kolay değil. Çok işimiz var, çok! Okumak lâzım, ama Zübeyrî bir sadakatla vesselâm!