Kaç gündür bekliyordum, biri çıksa da beni doğrulasa... Ara sıra doğrulanmak güzeldir. Hep küfür mü yiyeceğiz canım, zaman zaman da haklı çıkalım!
Hani demiştim ya, bu memlekette vara yoğa, yerli yersiz Anıtkabir’e gidilir, Atatürk’ün huzuruna çıkılır... Eskiden kelle hesabı yapılmazdı, artık çetelesini tutuyorlar ve ara ara da yayınlıyorlar, şu kadar bin ziyaretçiye ulaştık, aha şu anda milyonu geçtik falan diye...
Şimdi ihracatçılar da gideceklermiş.
Çünkü, Türkiye İhracatçılar Meclisi, on iki ayda tam yüz milyar dolarlık ihracat yaptığımızı açıklamış. Amerika, Avrupa, Çin ve Japonya için küçük, Türkiye için büyük bir adımdır.
Fakat herhalde Büyük Kurtarıcı, “ihracatçılar, ilk hedefiniz yüz milyar dolardır, ileri” demiş olduğu için, bunu Anıtkabir’de tescil etmek şart. Ata’ya anlatmazsan hiç kıymeti yok... Ata görecek...
Türkiye İhracatçılar Meclisi başkanı Oğuz Satıcı ve arkadaşları, pazartesi sabahı aynen Rasattepe’deler... (Oğuz Satıcı... “İsmiyle müsemma” diye işte ben ona derim!)... Böyle bir meclis varmış da haberimiz yokmuş... Hazır değişik bir meclis bulmuşken yeni anayasayı da şuna yaptırsalar.
Başlarında da, Devlet Bakanı Kürşat Tüzmen...
Çelenk koyacaklar (onlar koymayacaklar, nöbetçi koyacak da onlar da bir ucundan dokunacaklar, koyar gibi yapacaklar), saygı duruşunda bulunacaklar, şeref defterini imzalayacaklar... İşte Atam, yüz milyar dolar! (Hürriyet Gazetesi böyle başlık atmış.)
Atatürk kalkıp okuyamayacak ama muhabirler hemen koşup not edecekler.
Acaba Bekir Coşkun da içinden Onuncu Yıl Marşı’nı mırıldanarak katılmayı düşünür mü? (Böyle bir hobisi vardır.)... Çıktık açık alınla on iki ayda her turdan, on iki ayda yüz milyon dolar döviz yarattık her kurdan... Başta bütün dünyanın saydığı sayın bakan...
Bu arada bir de “ihracatçının andı” yazılmaktaymış. Onu da orada okuyacaklar, Atatürk dinleyecek. “Şurası olmamış, şöyle değiştir çocuk” diyecek.
Hani Atatürk’ün gençliğe hitabesine karşılık bir de “gençliğin cevabını” yazmışlardı da, yazanın kaç yaşında olduğunu hep merak ederdim...
Bu da öyle bir şey, çünkü ihracatçılar, “kendi alanlarındaki mücadelede onuncu yıl nutkundan ilham almışlar”.
Başarmak için de, muhtaç oldukları kudretin damarlarındaki asil kanda bulunduğuna inanmışlar, öyle diyorlar. Buna göre, ithalatçılar ya vatan haini ya kansız. Çünkü gül gibi dövizlerimizi harcıyorlar.
Nasıl bir and içecekler acaba? Bir gün Türk ihracatını müdafaa mecburiyetine düşersek, vazifeye atılmak için avro/dolar paritesinin imkân ve şeraitini düşünmeyeceğiz! Bu ihracat çok namüsait bir vaziyette tezahür edebilir... İhracatına kastedecek düşmanlar, dolar kurunu çok düşük tutarak bütün dünyada emsali görülmemiş bir dalgalanmanın mümessili olabilirler... Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün borsalarına girilmiş, bütün tahtaları kapatılmış, bütün bırokır firmaları zaptedilmiş olabilir... Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde iktidara sahip olanlar Türkiye’ye Malezya modelini getirmek gibi bir gaflet, dalalet, ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler...
Ey Türk ihracatının evladı! Vesaire vesaire.
Bu arada haddim olmayarak benim o naçiz yazımdan da etkilenmiş olmalılar ki, “kimseyi şikâyet etmeyeceğiz” demişler. Anıtkabir tavafında bu da önemli bir aşamadır.
Ben şimdi, kendi alanında başarılı olan herkesten bir Anıtkabir ziyareti beklerim. Eskiden futbolcuları maçtan önce Eyüp Sultan’a götürürlerdi, Avrupa Kupası’na katılma hakkını elde edersek Fatih Terim de çocukları topladığı gibi doğru Anıtkabir’e...
Ya da Ertuğrul Özkök gitsin... Beş yüz bin satışı bulduk, Fotomaç’ı geçtik Atam...
Dua edin ki Matild Manukyan hayatta değil. Vergi rekortmeni, devletine bağlı, vatansever bir iş kadınıydı. Aydın Doğan Grubu yazarlarının “haydi herkes ya Anıtkabir’e ya Dolmabahçe Sarayı’na” gazına gelip “Yüce Atam, yüz bininci viziteye ulaştık” diye defter imzalamaya kalksaydı, görürdünüz siz skandalı!
Akşam, 29.9.2007
| 
