Çoğu kez gam yaşatır belki. Ama müjdeleri de büyük olur. Hiç umulmadık bir anda ve hiç beklenmedik bir zamanda büyük kapılar aralanır. İçine girdiğin dünya artık bambaşka güzelliklerle donanmıştır. Hiç tatmadığın tatlar ve hiç yaşamadığın güzellikler yaşatır bir anda sana. Meselâ anne olursun, meselâ baba olursun, dede, nine, hala, teyze, dayı, amca olursun veya bir hayalin gerçek olur. En sevdiğin okulda en sevdiğin bir bölümü kazanırsın. Farklı bir işe girersin…
Umulmadık bir zamanda, umulmadık bir müjdeyle gelip hayatına konan bu güzelliklerle yeniden şekillenirsin. Aklının, ruhunun, kalbinin, duygularının ufkunda artık güneş farklı batar, farklı doğar. Gökyüzünde yıldızlar daha bir parlak, umutlar daha bir yeşildir.
Bir yanıyla hayatı da yaşanılır ve güzel kılan bu tatlar değil midir? Hayat işte bu gizemli müjdeleriyle renklenir ve heyecanlanır. Rabbim halden hale koyduğu kulunun tattığı ve yaşadığı her şeyde bu talimle neye dönüştüğünü görmek ister çünkü. Kalbinde yankı bulan bu müjdelerini kulunun nereye koyacağını ve nasıl yaşayacağını görmek belki.
Dünyanın kışrı, özünden daha çoktur, ama özü ahirete gebedir. Tohumun özü kışrından küçüktür, ama ağaca gebedir.
Yaşadığımız hayatta ruhî yolculuklarımızda düştüğümüz o boşluklar, acı tecrübeler aldığımız tatlardan daha çoktur belki, ama kalbimizin çekirdeğinde de bizim tohumumuzun lümmesi gizlidir.  Ona varmak ve kendi varlığımızın özünü yakalamak da tabi ki kolay değildir. Bedeller ağırdır belki, ama sonuçlar güzeldir. Hayatımıza konan küçük müjde adacıklarında soluklanır, anlamlarını tefekkür eder, sonuçlarını da kalbimizin cebine konmak üzere en nadide mendillere işlenmiş bir şekilde nakşederiz. Onlar bizim hayatımızdan devşirdiğimiz dünya ve ahret hayatımızı anlamlandıran, şekillendiren en özel bilgi, tecrübe, keşif ve özümüzün bir parçasıdır.
İşte bu yanıyla da hayatımıza konan acı tatlı ne varsa hepsi birer müjdedir aslında. Olduğu gibi yaşamak ve sadece onun hikmetini okuyup güzel yanlarıyla kalbimizin zirvesine doğru adımlarımızı atmaya devam etmektir asl olan. Çünkü o zirveye ulaşanların müjdesi cennet, cennetin müjdesi de Rabbini görmektir.