Her ne kadar ardı arkası kesilmeyen Haçlı Seferlerine birlikte mukavemet etmişler ve Moğol istilâsına karşı bazıları Celâleddin Harzemşah’ın, bazıları da Selçuklu hükümdarı Aleaddin Keykubat’ın ittifak tekliflerine destek vermişlerse de çoğu gerçekleşmeyen bu teşebbüsler fazla uzun sürmedi.

Kardeşler arasındaki kavga ve kargaşadan istifade eden Âdil, Selâhaddin’in oğullarından bazılarını saf dışı bıraktı, bazılarını hükmü altına aldı ve birliği sağlayarak Eyyubî devletinin hükümranlığını bir süre daha devam ettirdi.

Ne var ki, Âdil de ağabeyi gibi yaparak ölmeden önce ülkeyi oğulları arasında paylaştırınca tarih tekerrür etti. Onlar arasında da kanlı mücadeleler başladı. Amcası Selâhaddin ve babası Âdil gibi mükemmel bir hükümdar olan Kâmil Haçlılar ve Frenkler karşısında büyük başarılar kazanmasına rağmen kardeşleri arasındaki idarî, askerî birliği sağlayamadı.

Neticede Selâhaddin Eyyubî’nin 1171 senesinde kurduğu Eyyubî devleti, büyük ölçüde bânisinin ömrü ile sınırlı olan parlak bir hükümranlığın ardından 1250 yılında parçalanarak yıkıldı. 

Suriye’deki bazı kolları çeşitli anlaşma ve himayelerle bir süre daha varlıklarını korudularsa da fazla devam edemediler ve Eyyubî devleti 1462 senesinde tarih sahnesinden çekildi.

“Bundan yedi yüz sene evvel vücuda geldi. Ve zuhuru, İslâm ahlâkının bozulması cihetiyle zulüm ateşinin Asya’yı harap ettiği zamanlara tesadüf etti. Bununla beraber hareketi o derece hakîmâne ve adaletperverânedir ki, bugünkü zamanda, hatta bundan yedi yüz sene sonra yeniden hayata gelerek bir hükümetin başına geçmiş olsa, yine vaktinin en büyük padişahlarından biri olabilir.” 

Namık Kemal’in bu sözlerle de ifade ettiği gibi Selâhaddin Eyyubî’nin tarihteki tesiri, devletinden daha uzun sürdü. İslâm âleminin en zor zamanlarında yaşamasına rağmen zorluklar karşısında yılmaması, azimle, cehdle, gayretle, fedakârlıkla mücadele ederek büyük zaferler kazanıp fetihler yapması sayesinde tarihe geçti. 

Onun için İslâm âleminin zor zamanlarında din, fikir ve siyaset adamları tarafından hep o hatırlandı. Örnek şahsiyetinin, karakterinin ve cihad aşkının yanı sıra, ittihad-ı İslâm’ı sağlamak hususundaki mücadelesi ile gelecek nesillere örnek gösterildi. 

Meselâ, Osmanlı devletinin inkırazı ve İslâm âleminin dağılması zamanında; içtimaî, siyasî dertlerin çaresinin Müslümanların birleşmesinde olduğunu gören Namık Kemal, Selâhaddin Eyyubî’nin biyografisini yazarak onun şahsiyetinin ve mücadelesinin yeni nesiller tarafından bilinip örnek alınmasını sağlamaya çalıştı.