|
Kullanılan çoğu zaman amacına ve anlamına göre ters etki yapan bir kelime dillerde sakız olmuştur. “Çalış!!! Çalış!!! ” “Çok çalışmak lâzım çok!” “Niye çalışmıyorsun?” “Oğlum veya kızım senin dersin yok mu?” gibi ikaz-lar işlevini görmez olmuştur.
Çocuklarımıza gençlerimize öğrenme gerekçelerinin ne olduğunu sorsanız emin olun gerçek cevabı veremeyeceklerdir. Ya OKS veya ÖSS diyeceklerdir. Güzelim çocukluk ve gençlik yılları bütün bu iki kelimenin ifade ettiği sonuç için mi geçti? Vah vah! Maalesef Vah.
Öğrenme hayatı anlamak, hayattan en yüksek değeri ve faydayı üretmek. Hayatın şimdi olarak ve gelecek olarak hep yaşandığının farkına varmak. Hayatta olduğumuzun, yaşadığımızın farkına varmak her şeyden önemli değil mi?
Gençleri özellikle sınav atmosferinde olanları yaşadıklarının farkına varmaları için ayıktırmak lâzım. Hayatın anlamını tanımlamalarını sağlamak, tanımlayabiliyorlarsa rehberlik yapmak gerekir. Çetin rekabet ikliminde ilk yüzde onluk belki yüzde birlik dilime giremediğinde hayatın ve yaşamanın anlamının olmadığı şeklindeki bir yaklaşım beyni baştan bloke etmek demektir.
Motivasyon öncelikle yaşamaktan zevk almaktan geçer. Yaşamak, ama “Niçin?” ve “Nasıl?”sorularına doğru cevap bulunabildiği zaman. Hayatın özellikle kendi hayatının akışına, kendi tercihleri ile ve isteyerek karar vererek yaşamak. Akıntıya kapılmış ruhsuz, cansız nesne-ler gibi sürdürülen bir hayatın yaşamak olmadığının bilincinde olmak.
Gençlerimize hep sorular sorulur, karşılaştığı soruların hepsi hayatın sadece bir kısım detaylarıdır. “Kaç matematik sorusu çözebildin? diye sorulur. Asıl soru ne hikmetse sorulmaz. Veya kendi kendine asıl soru sorulmasına rehberlik edilmez. “Ben neyim? Ne yapıyorum? Ne yapmam gerekir? Yaratılış amacım, dün, bugün, gelecekte ne idi ne olacak? “Nereden geliyorum? Nereye gidiyorum?” sorularının ceva-bını aramaya teşvik edilmeli gençler.
“Ben bir insanım. İnsan gibi yaşamak istiyorum. Arzularım, isteklerim, emellerim, ideallerim, hedeflerim var. Hayatın her anından değer üretmeye çalışıyorum. İstikbal denilen gelecek projeksiyonum belirli bir zaman sürecek iş hayatı değil beklentim, ebedî, mutlu olabilecek bir hayatı kazanmak istiyorum. Beni o hayata götüren bugünün her meşguliyetinden de zevk almak istiyorum. Helâl dairesinin geniş olduğunu ve keyfe kâfi geldiğini biliyorum. Bu sınırlar içinde okula gitmek, sınava hazırlanmak, spor yapmak, yemek-içmek, gezmek tozmak, çalışmak veya koşmak gibi faaliyetlerin bana aynı zevki vermesini istiyorum” diyebilmeyi sağlamak. Yani rehberlik yapmak gerekiyor gençlerimize.
Öğretmenler, anne-babalar ve eğitimle meşgul olanların birinci öncelikli konusu öğrenme motivasyonudur. İnsanların eylemden, faaliyetten zevk almasını sağlamak önemlidir. Yeme-içme, eğlenme ve spordan zevk alındığı gibi öğrenmekten de zevk almayı sağlamak en etkili motivasyon aracıdır.
| 
