Ne kadar zengin, ne kadar yoksul; ne kadar güçlü, ne kadar zayıf; ne kadar meşhur, ne kadar varlığı yokluğu bir olsa da herkes, gece olup başını yastığa koyunca, aynı gerçekle yüzyüze kalıyor:
Bir gün daha bitti.
Her saniye yeryüzünün başka bir coğrafyasında gece oluyor ve her saniye birileri başını yastığa koyup, bu gerçekle yüzleşiyor:
Bir gün daha bitti.
Günü iyi geçen de, kötü geçen de, dolu dolu geçen de, boş boş geçen de, iyilik yapan da, kötülük yapan da, gülen de, ağlayan da, para kazanan da, para kaybeden de, aynı gerçekle karşılaşıyor:
Bir gün daha bitti.
Yani bir dün daha bitti. Yani bir yarın daha bitti, bugün oldu. Yani ömürden bir gün, bir dün, bir yarın gitti.
Yani doğumdan bir gün mesafesi kadar daha uzaklaşıldı. Yani ölüme, bilinmeyen sona bir gün daha yaklaşıldı. Yani… Bir gün daha… Bitti. Yazıyla: Bitti.
Dün de böyle olmuştu, ondan önceki gün de, ondan önceki de. Yarın da böyle olacak, ömür sürerse, öbür gün de, sonraki de.
Peki geriye ne kaldı? Sürekli sıfırlanan bir hazine olarak mı yaşanıyor günler? Yoksa her gün yeni hazineler mi katılıyor? Güldük, eğlendik, mutluyduk. Peki o güldüklerimiz yarın da güldürecek mi? Çalıştık, kazandık. Peki yarın, ondan sonraki yarın ve sonraki yarınlar bize yetecek mi? Konuştuk, tartıştık; yarına bir şey kattık mı?
Her saniye, bir yerlerde makineler çalışırken, arabalar hareket ederken, kırmızı ışık yeşil ışığa dönüşürken, martılar uçarken, denizler dalgalanırken, cep telefonlarının şarzı biterken, bilgisayarlar kapanırken ve açılırken, ocaktaki su kaynarken; birileri biten bir günün muhasebesini yapıyor. Birileri biten günü düşünmemeye çalışarak uyumaya çalışıyor.
Her ne dilde söylenirse söylensin, hatta söylenmese bile, büyük harflerle düşünülüyor:
Bir gün daha bitti.
Bir gün daha yaşlandı, o güzel kadın. Bir gün daha ihtiyarladı, elden ayaktan düştü, o heybetli adam.
Huzursuz bir iç çekişe eşlik etti, kapı gıcırtısı. Huzursuz bir düşünceye karşılık verdi fırtına.
Ama birileri huzur içinde söylüyor o cümleyi, bereketli geçen günün ardından. Hayırlarla dolu bir dünün ardından ve hayırlara niyetli bir yarına doğru…
Ne mutlu, birileri bu cümleyi huzur içinde söylüyor:
Bir gün daha bitti…
09.01.2007
E-Posta:
[email protected]
|
